Vaarwel 2020, je was me wel een jaar voor in de boeken

Het jaar 2020 had zo veel moois te bieden, maar zowel privé als voor Inge beleeft gebeurde er een hoop dit jaar. Ik neem je in volgelvlucht mee door dit jaar vol hobbels.

Aan de slag met Inge Beleeft

We begonnen 2020 eigenlijk wel redelijk goed. Ik wilde met Inge beleeft groeien, maar groei komt niet vanzelf aangewaaid en daar begon ik dan ook vol goede moed aan. Ik schreef me in voor twee challenges. Waar de een heel vol inspiratie begon, was de tweede een minder leuke start. Werd flink met m’n neus op de feiten gedrukt dat er van alles schortte aan mijn blog. Niet leuk, maar bracht me wel naar een hoger niveau nu ik er op later moment op terug kijk. Ik was door de woorden die ik kreeg behoorlijk van slag en heb die chalange echt even opzij gezet. Weken later weer opgepakt toen de emotie weg was. Het bracht me wel waar ik nu sta en dat is een groeiende blog.

Hoera ik ben jarig

Daarnaast mag ik in de vijfde week van het nieuwe jaar verjaren en ik kon deze verjaardag nog gewoon vieren. Er was op dat moment nog geen vuiltje aan de lucht. Ik vier mijn verjaardag altijd klein, maar het is altijd fijn. Daarnaast is februari ook gewoon een drukke verjaardagsmaand bij ons. Veel familie en vrienden jarig. Maar al snel veranderede eind februari de situatie in de hele wereld. We kwamen wereldwijd in een storm terecht waarvan we niet hadden kunnen verwachten dat die storm zo lang aan zouden houden.

je kan de richting van de niet veranderen, wel de stand van je zeilen

We moesten alle zeilen bij gaan zetten om koers te houden. We kwamen in een parket terecht die pittig was. De weken waren heftig, intens en we bleven met elkaar zwaar overprikkeld hier in huis. De vakantie die niet doorging die we eind april hadden gepland. We keken er zo naar uit om de Julianatoren te bezoeken met de kinderen. Dit stellen we nu even uit. Het werd een staycation met het gezin. We konden even de druk van de ketel halen. En na deze staycation gingen de kinderen halve dagen naar school. Dit was voor mij een mokerslag, want ik liep al op mijn tenen. Stond te huilen om kleine dingen en toch nog niet toegeven. Ik ging door tot ons beertje naar school mocht. Nadat ik hem zijn eerste schooldag had weggebracht, ging ik aan het werk. Na de lunch ontmoette ik de vrouw met de hamer.

Met profesionel hulp aan de slag

Er kwam een heftige tijd aan, waarin mijn hele lijf in opstand kwam. Gelukkig kreeg ik goede begeleiding van de POH-GGZ. Ik kon er deze keer niet alleen uitkomen en had hulp nodig van een professional. Van een heel diep dal, klom ik er stapje voor stapje weer uit. Inmiddels zijn we 7 maanden verder en gaat het echt goed met me. Ben ik weer bijna volledig aan het werk. En bouw ik ondertussen door aan mijn eigen HSP coachingspraktijk.

Verjaardagen van de oudste twee kinderen waren anders

De verjaardagen van onze oudste twee kinderen konden we in blokjes vieren zodat ze een geweldige verjaardag hadden. Het werd eigenlijk heel ontspannen verjaardagen. Na ook een intens traject met Tante Pollewop kregen we in deze periode ook de doorslag dat ze toch naar groep 3 mocht. Deze beslissing is de beste beslissing geweest die we konden maken met elkaar want wat is ze gegroeid de afgelopen maanden. Ze doet het super goed in groep 3. Ook Beer doet het top op school. Naast dat hij een echte knul is, pakt hij de dingen heel snel op. Zo makkelijk, dat de juf hem extra uitdaging gaat aanbieden.

We konden van de zomer op vakantie

Van de zomer mochten we op vakantie en genoten van een kleine camping in de Franse Drome. Wat was het fijn daar. Ik kwam daar helemaal tot mezelf, leerde het lezen weer oppakken. Genoot met mijn gezin met volle teugen. Het was zelfs een soort van jammer dat we weer naar huis moesten.

Ik deed iets van mijn bucketlist

Wat voor 2020 op mijn bucketlist stond was naar het bloggers by nature event. Ik kocht op 1 januari als een van de eerste mijn ticket voor het event. Volgens mij was ik de derde die een ticket kocht 😉 en nadat het in juni niet doorging werd het verzet naar september. Spannend vond ik het wel, maar wat was het tof. Ik had een super leuke dag en ondanks de burn out hield ik het lang vol. Wat was het leuk om een aantal bloggers in real life te zien. Volgend jaar ga ik zeker weer.

Ik kwam in een reorganisatie terug

Voor mijn werk, waar ik dienstverband ben, stond een reorganisatie op het menu. Mijn functie kwam te vervallen en ik werd potentieel boventallig. Moest ik solliciteren op een andere functie. Enorm spannend, maar wist me goed voor te bereiden en kreeg de functie die me begin van dit jaar was beloofd. Ik ben nu 2 weekjes aan het werk in die functie, want mocht in een ander team re-integreren omdat het werk van mijn nieuwe functie aanzienlijk zwaarder is en niet in stukjes te hakken is. Het geeft nieuwe prikkels met zich mee en de eerste keren was dat heel intensief.

Ik wil meer met HSP doen

In de periode van mijn burn out leerde ik wat ik echt heel leuk vind en dat is iets doen met HSP. Ik blog daar al over, maar wilde meer. Dat gaat gebeuren. Ik ben kei hard aan het werk om mijn eigen HSP programma aan het uit werken. Blijf ik hier en op de social media tips, reviews en ervaring met jullie uitwisselen. Hoe dit vorm gaat krijgen houd ik nog even voor me. Want wil dat eerst goed op poten zetten.

Afscheid nemen van een dierbare

In 2020 moest ik privé ook afscheid nemen van een dierbare. Ondanks het verdriet en het gemis is het oké. Heb ik tijdens de uitvaart 3 keer een stukje voorgelezen en werd overdonderd met allemaal complimenten. Dat het goed te verstaan was en dat juist doordat familie deze stukjes las in plaats van de voorganger het een heel persoonlijke dienst werd.

Trots op de groei die ik mocht doormaken

Inge beleeft mocht dit jaar ook enorm groeien en vierde ik mijn 2e blogverjaardag. Hoewel na de laatste update deze maand van wordpress het even een stap achteruit is qua bezoekers aantallen. Of ligt het stiekem toch aan mezelf ;-). Maar desalniettemin mocht ik mede door jullie enorm groeien. Waar in februari er een kleine 300 bezoekers hier terecht kwamen, kon ik in de maand november de 1.500 bezoekers aantikken. Je snapt wel dat ik daar enorm trots op ben. Ook mocht ik dit jaar twee samenwerkingen doen met Fotofabriek. Organiseerde ik twee winacties en mocht ik een gastblog schrijven bij Mamagisch en bij the Stout Journal.

De laatste maand is aangebroken

De laatste maand van 2020 werd er weer een zoals in maart, maar dan met minder mooi weer. We starten in ieder geval met vakantie en hoe we in het nieuwe jaar thuiswerken en thuisscholing gaan combineren zien we dan wel weer. We gaan in ieder geval het niet zo doen als in het voorjaar. Zowel ikzelf als mijn werk zit er niet op te wachten dat ik straks weer terug ben bij af. Maar een mooie les van de burn out is dat ik mezelf beter heb leren kennen, beter mijn grenzen aangeef en meer rust in huis heb gekregen. Ook is onze jongste telg jarig en zijn verjaardag konden we helaas niet vieren zoals we dat vorig jaar bedacht hadden. Toch werd het een geslaagde dag.

Vaarwel 2020 je was bijzonder

2020 je was een raar bijzonder jaar, dat zeker in de boeken gaat komen. Niet vanwege het feit van alle hoogte punten, maar vooral omdat je de wereld op zijn kop hebt gezet. Wat 2021 gaat brengen is een verrassing. Wat ik voor mezelf wil bereiken en voor Inge beleeft lees je op zondag 3 januari 2021 op de blog. Ik ga met jullie mijn doelen delen en zal door het jaar door ze met jullie delen. Er staan heel veel leuke blogonderwerpen op de planning, dus houd het hier of op de social media in de gaten.

Ik wens jullie een goed uiteinde en voor 2021 een mooi, gezond en liefdevol jaar.