Een kleine maand geleden gingen wij voor het eerst vliegen met onze hoogsensitieve kinderen. Ook voor mij was het alweer ruim tien jaar geleden dat ik voor het laatst het vliegtuig als vervoersmiddel had, maar nu wel wetende dat ik HSP ben. Dat iedere HSP anders is blijkt ook maar weer met onze eigen ervaring. Toch wil ik deze delen met jullie. En heb voor jullie ook een tip tegen de pijn in de oren bij het vliegen.
Vooraf heel spannend
De eerste keer vliegen is voor iedereen spannend of je nu wel of niet HSP ben. Zo ook voor ons. Ik vond het spannend om de eerste keer met de kinderen te gaan vliegen. De kinderen vonden het sowieso spannend omdat ze niet wisten wat ze konden verwachten.
Lees ook: Een lange autorit met een HSP
Bekend maken met het vliegen
We wilde wel een beetje spanning bij ze weg halen. Maar hoe doe je dat dan? Wij zijn filmpjes gaan zoeken op youtube van mensen die hun vlucht hadden gefilmd. Hoe stijgt een vliegtuig op en hoe ziet dat er van binnen uit. Maar ook hoe land een vliegtuig en hoe dat er van binnen uitziet. Zo hadden ze in ieder geval een klein beetje beeld van wat er ging gebeuren.
Plaatsen vooraf al geboekt
Onze reisconsulente had vooraf al onze stoelen geboekt. Daardoor zaten we bij elkaar. En hadden er twee een plekje bij het raam. Het kunnen zien hoe dat er van binnen naar buiten uitzag was al heel fijn. Maar dit kan ook per persoon verschillen waar je behoefte aan hebt. De een wil wel graag naar buiten kijken, de ander niet.
Uitleggen wat er gebeurt
Zowel mijn man als ikzelf hebben lange vluchten gemaakt en hebben wel wat ervaring met het vliegen. Daarom vertelde we onze kinderen op een kinderlijke manier hoe wij vliegen hebben ervaren. Dat het met opstijgen en landen wat pijn aan je oren kan geven, maar dat vaak kauwgom kauwen helpt tegen de pijn. Dat veel mensen die druk ervaren op de oren. Maar ook dat vliegen soms kan voelen alsof je op een hobbelige weg rijdt. De term turbulentie hebben we achterwege gelaten. En op onze vlucht hebben we er amper last van gehad.
Wat namen we mee voor de vlucht
Hoewel wij maar een korte vlucht hadden van twee uurtjes. Namen we toch spullen mee voor de kinderen voor in het vliegtuig. Hoewel we in eerste instantie niet de tablets mee wilde nemen hebben we dat uiteindelijk wel gedaan. Zo hebben we wat filmpjes gedownload zodat ze die onderweg ook konden kijken. Ook hadden we spelletjes bij ons zodat ze zich konden vermaken. En ondanks dat lezen niet hun ding is mochten ze ook een magazine uitzoeken. Ieder kind een eigen zakje snoep. Dat ze overigens niet leeg mochten eten. Van al die suikers worden ze namelijk ook niet heel gezellig. Want we weten ook allemaal dat je soms lang moet wachten als je gaat vliegen.
Leestip: Vliegen vanaf Eindhoven airport met een HSP
In het vliegtuig
En dan is het zover we gaan vliegen. Van in de rij staan om te gaan boarden tot echt de lucht in gaan. Je merkt dat de kinderen toch een beetje spanning opbouwen. Van zichzelf maar ook van de mensen om zich heen. Nu kunnen kinderen en HSP toch al lastig filteren welke emoties van zichzelf zijn, dus alles komt ook gewoon binnen. In de rij werd het de kinderen ook even teveel. Hoewel we bij elkaar bleven, werden degene die elkaar op dat moment even niet aan konden uit elkaar gehouden. De een bij papa, de ander bij mama. We hadden ze vooraf al laten bepalen wie bij het raam mocht zitten en wie bij het gangpad. Maar ook wie naast papa en wie naast mama.
Strong willed
Het van te voren bepalen wie waar gaat zitten scheelt heftige discussies met onze strong willed. Hiermee verschaffen we alvast duidelijkheid. Toen we eenmaal in het vliegtuig waren kon ieder zijn of haar eigen plekje opzoeken en zich daar installeren.
Verschillende ervaringen bij de kinderen
En zo blijkt ook maar weer dat iedere HSP het vliegen anders ervaart. Een van de kinderen is gaan zitten en heeft van begin tot eind genoten van het vlogen. Was onder de indruk, maar ook nieuwsgierig. Die kwam met een stortvloed aan vragen en stelde die op de gebruikelijke wijze ook lekker hard. Vooral vragen over neerstorten hadden de boventoon. Dat kwam mede door de instructie die voor ons werd uitgevoerd. Hij kijkt ook het jeugdjournaal, dus vroeg hem hoe vaak er werd verteld dat er een vliegtuig was neergestort. Dat kon hij zich niet herinneren. Daarmee kon ik hem de vraag laten beantwoorden dat het dus niet vaak gebeurt. Een van de kinderen heeft vooral tijdens het landen enorme druk op de oren gekregen dat het huilde van de pijn. Kauwgom hielp niet. Maar ook niet de neus dichtknijpen en proberen uit te blazen via de neus. Een van de kinderen vond het eerst spannend en pakte mijn hand vast, maar keek daarna vol verwondering hoe we de regenwolken in gingen en ineens de wolken onder ons hadden en dat de zon tevoorschijn kwam.
Mijn persoonlijke ervaring
Het was voor mij de eerste keer vliegen sinds ik weet dat ik HSP ben. En had me vooral gefocust op wat hebben de kinderen nodig. Daarom had ik mijn eigen koptelefoon niet bij me. Ben immers ook verantwoordelijk voor de kinderen. Dat betekende ook dat ik moest opletten dat ze niet steeds tegen de stoel van degene voor ons liepen te schoppen of aan de leuning aan het trekken waren. Ik was dus in dit geval bezig om het voor iedereen comfortabel te maken. Zelf had ik een boek bij me en die heb ik ook even kunnen pakken. Het geluid dat een vliegtuig maakt is voor mij wel echt iets wat overprikkeling geeft. Zelf had ik iets wat pijn bij het landen op de heenvlucht. Terug had ik nergens last van. Ik leerde dus dat ik het mezelf als HSP ook comfortabel mag maken in het vliegtuig.
Tip tegen pijnlijke oren bij het vliegen
Wat als water drinken, kauwgom kauwen of het blazen met je neus dicht niet helpen tegen het verschil in druk tijdens het landen? Wat doe je dan? Ik wist het niet en een van mijn blogvriendinnen is een voormalig stewardess. Wat zij vaak deden als ze het wisten dat een van de passagiers enorm pijnlijke oren had. Zij gebruikte de tip van keukenpapier in het bekertje. Je kan dan de stewardess vragen om op een keukenpapier in een bekertje te doen en dan gekookt water erop gieten. Het te veel aan gekookt water giet je af. Het keukenpapier laat je in het bekertje zitten en daarna zet je het bekertje, met het keukenpapier erin, op je oren als een soort koptelefoon. Niet iedere steward of stewardess biedt dit aan, dus denk je dat dit jou ook gaat helpen, vraag ernaar bij het vliegtuigpersoneel.
Afbeelding in de kop van Lars Nissen via Pixabay
Afbeelding tussen de tekst van Orna via Pixabay
