Vorige week eindigde het dagboek met dat we onderweg waren naar onze vakantiebestemming. Vanaf dat moment gaat dit dagboek weer verder.
Maandag
We worden vanochtend wakker in Dijon. Vanaf daar vertrekken we naar onze campingplaats in de Ardèche. We zitten op RCN la bastide en Ardèche en heb veel positieve verhalen gehoord over deze camping. We zijn dus erg benieuwd. We gaan volgens plan rijden en we weten dat het een doordeweekse dag is. Hopelijk niet al te veel vertraging onderweg. Bij Lyon is dat toch altijd even afwachten, want die kant moeten we wel op.
Onze eerste stop hebben we net voor Lyon en dat is met de lunch. We hadden al gezien dat we dan direct de file in zouden rijden. Dus beter om nu even te lunchen en dan met volle magen en lege blazen weer verder te gaan. Tijdens de file komen we een vrachtwagen tegen die op zijn claxon hele melodieën kan afspelen. En dat levert een vrolijke noot op onderweg. Vanaf dit punt herkennen we de route van 4 jaar geleden. Toen waren we op vakantie in de Drôme, op camping Le Soleil Fruité.
Bij Valance (of zoals onze middelste zei: he ik zie Valencia op de borden staan) zagen we op de baan die weer naar Lyon ging een vrachtwagen met sinaasappels uitgebrand op de vluchtstrook staan. De snelweg was daar afgesloten. Maar jeetje wat een vertraging hadden ze die kant op. Je zal er maar instaan. Eenmaal de snelweg af, moesten we nog een uur rijden naar de camping. Maar we zijn er uiteindelijk om even half vier. Dan is het voor ons een moment om alles uit te pakken en klaar te maken voor gebruik van ons vakantieadres. We eten makkelijk en halen wat pizza’s om met elkaar te delen. Daarna gaan de kinderen en vlak daarna wij weer naar bed.
Dinsdag
De eerste nacht in onze stacaravan hebben we gehad. Vandaag nog even wat laatste dingen een plekje geven en boodschappen halen. Vlakbij de camping zit een grote Super U. Dat is fijn. We verdwalen er steevast en ik vind het altijd heel intens. En baal gewoon nu dat ik lactose intolerant ben. Want ik ben gek op de Franse kazen. Heerlijk voor op stokbrood. Maar dan heb ik daarna een dag ellende. Dus laat maar zitten.
Na de boodschappen doen we het even rustig aan en gaan we ‘s middags zwemmen. Wel zo fijn om even te aclimatiseren. Is voor ons enorm belangrijk om te doen. Even vertragen zodat we kunnen wennen aan de warmte, maar ook aan de andere omgeving en geuren.
We hebben een stacaravan zonder airco, dus moeten ook rekening houden dat het wat langer warm blijft binnen. Daardoor slapen de kinderen wat later. En wij automatisch ook.
Lees ook: Glamping: onze ideale vakantie als HSP
Woensdag
Vandaag willen we wel wat ondernemen, maar overdag is te warm. Wel kijken we wat er allemaal te doen is in de omgeving en maken een plan de campagne. Wat willen we heel graag doen en wat niet. De kinderen spelen op de camping en manlief en ik gaan aan de puzzel. We proberen een beetje om en om te doen. De ene dag rustig de andere dag er op uit. De kinderen vinden dorpjes/stadjes bezoeken niet zo leuk. Dus we proberen dat met elkaar te combineren. Een uitje voor hun en daarna nog even een stadje voor ons. Vandaag dus lekker aan het zwembad en vanavond gaan we naar het stadje hier 5 km vandaan en dat is Ruoms. Juist omdat het dan aangenamer is voor ons allemaal. We zien het toeristenpunt en parkeren daar de auto. Oeps vergeten te kijken, maar bleek dus ook avond markt te zijn. En ik wilde heel eerlijk net aan de andere kant van de stad zijn. Maar goed, we zijn er, hebben een parkeerplekje en we gaan het stadje in. Kopen een ijsje (sorbetijs mag ik wel, want die is meestal lactosevrij) en wat ansichtkaarten om te versturen. De kinderen vinden het hilarisch om humoristische kaarten uit te zoeken en de vrouwen in bikini langs de ardèche zijn een grote lach waard. Dus die kiezen ze uit voor de opa’s. Na wat aankopen van de jongens voor hun rapport gaan we terug naar de camping.
Donderdag
Chef boodschappen is bij ons manlief. Ik doe het voorwerk, hij gaat de supermarkt in. Dochterlief gaat mee en de jongens ravotten op de camping. In de middag gaan we naar het zwembad. ‘s Avonds ga ik met dochterlief een klein stukje wandelen.
Vrijdag
De dag begint bewolkt vandaag. Op de planning staat om de grotten van Cocalière te bezoeken en op de route ligt een middeleeuws dorpje, Banne genaamd. Maar eerst dus naar de grotten van Cocalière. Om 11 uur kunnen we terecht voor een rondleiding met een gids. Anders kom je namelijk niet binnen. Maar wat is het geweldig als we binnen zijn. Ik kan niet in woorden of beelden vertellen hoe indrukwekkend ik het vind. Maar zal het in een andere blog zeker een keer proberen. We lopen daar een uur binnen. De oudste twee blijven geboeid, de jongste begint op een gegeven moment wel af te haken. Maar na de grotten is er ook nog een avonturenpad. Die lopen we ook nog. Weinig uitdaging, maar met een verstuikte enkel en de eerste keer zonder brace vind ik het best spannend. Maar het gaat goed. We eten nog even wat en daarna rijden we door naar Banne. Een bergdorpje is het zeker. Via smalle weggetjes naar de boven. Niet iedereen kan het waarderen in de auto. Zelf vind ik het waanzinnig om te zien. Ze lekker authentiek Frans met een pleintje met cafétjes. Van die bomen waar je onder kan zitten in de schaduw. We lopen er wat rond en gaan daarna terug naar de camping.
Vanavond gaan de kinderen meedoen met een pubquiz met spelelementen voor kinderen. Ze hebben het enorm naar hun zin.
Zaterdag
Vandaag is het een dag dat we lekker rustig aan doen. Niet zo heel gek, want jeetje wat is het warm. Het is de hele week al warm, maar vandaag spant de kroon. Het zweet guts van je lijf en je hoeft er echt niets voor te doen. Dus wordt het een campingdag met veel zwemmen. Samen met de jongens spelen we eerst een potje kubb, lekker in de schaduw. Het kampeerplekje tegenover ons is leeg gekomen en het lijkt erop dat er vandaag en morgen geen nieuwe mensen komen. Maar dat is dus een ruime plek. Waar we dus even gebruik van hebben gemaakt.
In de middag zitten we grotendeels aan het zwembad. Jeej, echt mijn ding. De kinderen vinden het geweldig en daar gaat het uiteindelijk om. Vanmiddag komt van de oudste een vriendinnetje van school op de camping met haar ouders en broertje. Daar heeft ze stiekem al de hele week naar uitgekeken. Toeval bestaat niet zeggen ze, maar we boekte nu voor de tweede keer op rij dezelfde camping in dezelfde periode. Vorig jaar zaten we namelijk ook bij elkaar op de camping in de Dordogne.
Vanavond zetten we alles aan de kant, want er word heel slecht weer voorspeld. Halen naar binnen wat naar binnen moet.
Zondag
Ik word eerst om twee uur wakker van de regen die keihard klettert op de stacaravan. Gelukkig val ik vrij snel in weer in slaap. Maar om even voor zessen is het weer raak. Het waait hard, het regent hard en het onweert niet te zuinig. Ik wist dat het hier in de bergen flink kan spoken. En dat deed het. Ik zat klaar wakker in bed en ben met een kopje thee lekker binnen op de bank gaan zitten lezen. Ondertussen ook genieten van het natuurgeweld. We hadden dit weer aardig zien aankomen. Dus hadden al een binnen activiteit gepland. En we waren niet de enige.
Vandaag reden we naar de krokodillenboerderij. Dit is voor 95% overdekt. Dus helemaal top. De kinderen keken net als ons hun ogen er uit. En wat hebben ze er veel krokodillen. Niet normaal. En ondanks dat het er druk was, was dat binnen niet te merken. We hebben er een prima dag gehad. Anders hadden we toch in de regen op de camping gezeten met waarschijnlijk een schermpje voor ons neus. Nu was het een nuttig besteedde dag.
Wil jij nu meer van onze reizen meekrijgen? Volg me dan op polarsteps. Daar zie je ook foto’s. Vanwege de beperkte wifi is het nu niet mogelijk om foto’s op de blog te zetten. Die volgen later.
De vakantie betalen we volledig uit eigen zak en is op geen enkele wijze gesponsord.
