Inmiddels is onze kleine man alweer 4 maanden bij ons. Na een hectische kraamweek draaien we nu lekker als gezin. Hoe het ons de afgelopen weken is vergaan vertel ik jullie in deze blog.
Vertrek kraamhulp
Nadat de kraamhulp weg ging stonden we er alleen voor met elkaar. Aangezien het nog vakantie was, liep de oudste de hele dag rond. Manlief was nog even vrij en de oudste twee gingen naar de bso en kinderdagverblijf op hun vaste dagen. Dus ik kon rustig aan wennen met drie kinders.
Trakteren op school
Als de kleine man twee weken is sta ik er echt alleen voor. De maandag is nog even proef draaien, want dat is opa en oma dag. Ik ga die ochtend de traktatie ophalen voor Tante Pollewop. Ze mag vandaag trakteren. Samen met mijn schoonmoeder en de kleine Draak gaan we naar school. Ik red het nog niet om het hele eind naar school te lopen dus doen we een stukje met de auto en een stukje lopend. In de klas aangekomen mag ze haar broertje showen en vraagt de juf nog wat dingen. Trots als een pauw.
Dan echt alleen met drie kinderen
De dinsdag is mijn eerste dag alleen met drie kinderen. De oudste twee zijn nog verschrikkelijk druk. Als ik zit te voeden nog even donderjagen. Ondanks dat ik dus flesvoeding geef. Draakje heeft nog last van krampjes en huilt dus veel. Mijn schoonmoeder haalt de oudste op en brengt haar thuis. Waar Beer zo heerlijk alleen en rustig kan spelen. Is hij samen met zijn zus een stuiterbal. Zo ook vandaag. Ze rennen en vliegen door het huis. Dan gaat het even mis. Beer stoot met zijn achterhoofd tegen de punt van de tafel. Gat in zijn hoofd. Het valt gelukkig mee en hoeven niet naar de dokterspraktijk.
Dan komt de jaloezie om de hoek kijken
Draakje is bijna drie weken als dan bij de oudste de jaloezie om de hoek komt kijken. Ze is boos op alles. Ze ontploft en schreeuwt hard dat haar broertje in de prullenbak moet. En hij moet door de wc gespoeld worden. Hoe ze daar bijkomt Joost mag het weten. Haar rustig uitgelegd dat haar broertje altijd bij ons blijft en dat we begrijpen dat het allemaal wat veel is. Kraamvisite, een nieuw broertje, naar school. Papa en mama die wat minder tijd hebben. Ze kalmeert en uiteindelijk drijft die bui voorbij.
De weken die erop volgen
Ik krijg de eerste weken nog hulp van mijn moeder en schoonouders. Die halen de kinderen van de opvang of van school. Zeker nu het zulk slecht weer is. Hoe meer ik zelf weer uit de voeten kan hoe meer ik ook weer zelf ga doen. Omdat ik in de laatste weken van de zwangerschap bekkenklachten had, heb ik de eerste weken rustig aan gedaan. We komen steeds meer in het ritme en ik verbaas me erover dat ik ondanks de drie kinderen altijd op tijd op school ben met de oudste. Ik heerlijk geniet en ieder kindje eigen tijd kan gunnen. Tijd voor mezelf heb ik weinig behoefte aan.
Ritme en regelmaat
Ritme en regelmaat zijn hier in huis heel belangrijk. Niet alleen voor mezelf ook voor de kindjes. Het werkt hier perfect, we weten allemaal waar we aan toe zijn. We hebben samen afspraken gemaakt, waardoor we als een goed lopende machine kunnen draaien. Ook onze machine geeft weleens een error. Iets met gebroken nachten. Die eerste weken vind ik altijd heel intens, al voel ik me nu veel minder onzeker dan de eerste keer met een kindje. Draakje gaat heerlijk mee in het ritme. Slaapt heerlijk in de kinderwagen verder als we naar school moeten. Hij gaat helemaal mee in ons ritme en is een heerlijk mannetje.
Doorslapen doet hij snel
In de 7e week dat Draakje oud is slaapt hij de nachten van 23:00 uur tot 7:00 uur. Een latertje ten opzichte van de oudste twee, maar nog steeds heel vlot en ook deze keer boffen we dus. Als hij negen weken oud is laat hij al merken dat hij weer een fles minder nodig heeft. We zitten met negen weken dus op vier voedingen en een kindje dat de nacht doorslaapt. Geeft ons de tijd om bij te trekken. Maar beseffen heel goed dat dit echt uitzonderlijk is. Kan hij zijn broer en zus niet even vertellen hoe het moet, want die komen tegenwoordig midden in de nacht even buurten. Iets met de omgekeerde wereld.
Dan zit het verlof er bijna op
Ik stel het einde van mijn verlof nog even uit met 10 dagen. Ik had 14 maart moeten beginnen, maar start uiteindelijk 25 maart. Geniet nog even lekker met de kindertjes. Zo fijn om nog even extra te kunnen genieten deze laatste keer met een baby in huis. We sluiten het op een goede manier af. Bevallingsverlof, het zal nooit meer terugkomen. Een eerste echte hoofdstuk dat we afsluiten in deze mooie en bijzondere periode.
Terug op de werkvloer
Ik ben werkzaam in de financiële wereld. In die twintig weken dat ik eruit ben geweest is er veel veranderd. Deze veranderingen moet ik nog even verwerken. Ik begin mijn eerste werkdag met het regelen van een nieuwe laptop, installeren van alle programma’s, bijpraten met mijn manager en wat mail lezen. Tevens kennis maken met de nieuwe collega’s. Er is veel gebeurt en probeer een beeld te krijgen van wat er allemaal is gebeurt.
Inmiddels 4 weken aan het werk
Op het moment dat deze blog verschijnt ben ik vier weken aan het werk. Het lukt nog niet om de wat zwaardere dossiers te behandelen. Mijn hoofd maakt nog overuren, maar ik mag rustig opstarten. Er speelt privé ook nog het een en ander, wat het ook niet altijd even makkelijk maakt om de concentratie erbij te houden. Toch merk ik dat het wel steeds meer terug is en ik langzaam terug krabbel naar het oude niveau. Het is goed te doen, werkende moeder van drie. Ik heb wel de mazzel dat ik flexibele werktijden heb en ook thuis kan werken. Ook nu houden we ons aan rust en regelmaat. Het is alsof we niet anders hebben gedaan. Het enige is dat ik nu niet meer om zeven uur kan starten met thuis werken. Ik begin nu een half uurtje later.
Hoe vind ik het om mama van drie te zijn
Ik vind het echt geweldig om mama van drie kinderen te zijn. Ja het is soms even aanpoten, maar ik doe dat met heel veel liefde. Iedereen heeft het er maar over dat het zo druk is met drie. Dus ben waarschijnlijk van het ergste scenario uitgegaan. De derde doe je er gewoon even bij wordt er vaak gezegd. Nou ik kan je vertellen, ik merk echt wel dat Draakje erbij is gekomen, maar omdat hij makkelijk is in het leven in het ritme wat we hier hebben loopt het hier ook gewoon lekker. Doe ik die derde er ook gewoon echt bij. Uit de verhalen om mij heen weet ik ook echt dat het niet altijd zo is. Ik ben echt waanzinnig blij dat wij nog een keer papa en mama mochten worden. We genieten en het voelt zo compleet.
Hulp gekregen, maar nu doen we het samen
De eerste weken hebben we veel hulp gekregen. Nu doen we het weer lekker samen. Ik heb er zelfs inmiddels drie dagen alleen voor gestaan. Manlief is nu ook weer begonnen met de tenniscompetitie. Nu onze oudste ook op zaterdag zwemles heeft geeft dat logistiek wat meer uitdagingen. Toch hebben we daar ook weer onze oplossingen in gevonden. Dat betekend ook dat ik iedere zaterdagmiddag en avond er alleen voor sta. Even me-time op een andere manier indelen.
Hoe vinden de oudste twee het?
De oudste twee zijn gek op hun baby broertje. Hij wordt overladen met kusjes en knuffels. Ze kunnen niet wachten tot ze echt met hem kunnen spelen. Hij hoort er voor hun ook echt bij. Ze willen helpen en voor ze naar bed gaan moet er eerst geknuffeld worden. Ook de interactie die tussen de kinderen ontstaat is geweldig. Hij herkent ze en ze krijgen altijd een grote lach cadeau. Ik smelt als ik ze met elkaar zie. Een mega trotse mama hier!
Zoals je kunt lezen loopt het hier op rolletjes. Nu is Draakje natuurlijk nog een baby die veel toestaat. Ik ben benieuwd hoe het zal gaan als hij straks wat meer zijn eigen willetje gaat krijgen. Zorgen voor dan, nu lekker genieten van zijn babytijd.
Deze blogs zijn geschreven uit eigen ervaring. Regelmatig raadpleeg ik bronnen om bepaalde dingen uit te leggen over hoogsensitiviteit. Deze bronnen worden dan bij de blog vermeld. Wil je tips gericht op jou of jouw gezin, raadpleeg dan een HSP coach.
foto’s zijn eigendom van Inge Beleeft
Ook leuk om te lezen:
