coronadagboek van een hooggevoelig gezin week 1 tot en met 5

Laten we voorop stellen dat ik het bijzonder vind de kinderen zo veel thuis te hebben. Maar hallo, de werkelijkheid is ook dat ik ze soms gewoon achter het behang wil plakken. Ik overprikkeld ben om het nog maar eens niet over mijn wallen te hebben. Een coronadagboek van een hooggevoelig gezin, durf je het aan deze eerlijke blog te lezen?

De eerste twee weken waren verschrikkelijk

In een eerdere blog schreef ik al eens over de eerste twee weken thuis met de kinderen. Door onze hooggevoeligheid waren we onze structuur kwijt. Zonder dolle, wij zijn gek op structuur en die ontbrak. Zoekende naar hoe we thuis moesten werken met drie kinderen. Het ging met vallen en opstaan, maar uiteindelijk vonden we onze weg.

Ons nieuwe ritme

Tegelijk werken was echt een no go in huize hooggevoeligheid. Daarom besloten we in de derde week het roer volledig om te gooien. Op maandag de hele dag en op donderdag de ochtend hebben we nog oppas. Opa en oma, in goede gezondheid, wilde heel graag blijven oppassen zolang wij daar achter stonden. We hebben wel besloten dat we niet meer blijven eten op maandag. Op de maandag draaien we echt een “top”dag. We werken dan allebei ruim 9 uur. Maken samen een lunchwandeling. Op dinsdagochtend werk ik ‘s ochtends vroeg twee uurtjes zodat na het ontbijt we elkaar kunnen aflossen. Dit geldt ook voor de woensdag en vrijdag. De dinsdagavond na het avondeten ga ik weer verder werken. Op donderdagochtend werk ik wederom weer heel vroeg, maar ga ik door tot net na de lunch. Op deze manier hoeven de kinderen niet alleen te zijn. 

Het is flink aanpoten

Het vroege opstaan, werken en daarna 3 jonge kinderen entertainen. Niet te vergeten wat huishoudelijke taken en koken het breekt wel op. Ik heb echt het gevoel 24/7 aan te staan. Het is echt aanpoten. Daarnaast heb ik een hoog plichtsgevoel. Op dit mijn HSP valkuil. Toch doen we het gewoon. Ergens ben ik blij dat ik ook niet nog de juf moet uithangen. Dat heb ik de eerste week nog geprobeerd, maar eerlijk ik ben niet in de wieg gelegd voor thuis scholing. Gelukkig hoeven de kleuters ook niet en laten we ze op andere manieren dingen leren. Dat is vooral leren op persoonlijk vlak.

Rare uitspraken

De afgelopen weken heb ik ook van diverse collega’s buiten het team rare uitspraken gehad. Dan vragen ze hoe het gaat en hoe het gaat met drie kinderen thuis werken. Geef je een eerlijk antwoord wimpelen ze het weg alsof je je niet moet aanstellen. Nee dat is makkelijk praten met kinderen thuis die een leeftijd hebben die je niet meer hoeft aan te sturen of dat je alleen bent met je partner. Ik doe dit omdat het bittere noodzaak is, niet omdat ik het leuk vind. 

Corona moe

weet je wat ik eigenlijk ook wel een beetje ben: corona moe. Serieus de nieuwsberichten lees ik steeds minder, ook talkshows kijk ik bijna niet meer. Ik zet alleen nog maar verstand op nul programma’s aan of kijk een film van Pathé thuis. Al die informatie over corona trek ik niet meer. Mijn hoofd raakt vol en ik ga er ook nog raar van dromen. Dus laat maar waaien. Wat ik moet weten daar kom ik toch wel achter.

Bloggen in corona tijdperk

Al enige tijd blog ik nog maar één keer in de week. Zo blij dat ik destijds die keuze bewust heb gemaakt. Daardoor is de druk hier ook van de ketel en voel ik me niet verplicht meerdere keren per week een blog te schrijven. Ook de inspiratie is een beetje weg. Dit blog is een hobby waarmee ik jullie graag wil kennis laten maken met de wereld van een HSP-er. Kan ik net als vandaag last minute een blog schrijven.

Coronadagboek bijhouden

Voor de kinderen hou ik een dagboek bij over deze bijzondere periode die we met elkaar meemaken. Zo kunnen de kinderen het later nog eens terug lezen wat deze bizarre periode met ons als hooggevoelig gezin deed. Wat het met de wereld deed en hoe de samenleving is veranderd. De oudste gaat dit zeker herinneren, maar ook de middelste is er steeds meer van bewust. Toch zullen niet alleen zij, maar ook wij flarden gaan missen van deze tijd. Voor mij werkt het gelijk om mijn overvolle hoofd leeg te schrijven. Het is niet alleen voor mij als moeder die hooggevoelig is een coronadagboek, maar ook voor de kinderen. De jongste weet niet wat er allemaal speelt en die vind het wel prima. Ook voor hem gelijk een naslagwerk.

Meivakantie geannuleerd

Helaas hebben we onze vakantie naar Landal Coldehoven geannuleerd. We wilde daar graag naartoe vanwege de Apenheul en de Julianatoren. Nu is het vakantiepark zelf wel open, maar ik ga daar niet in een huisje zitten met beperkte middelen, terwijl de kinderen thuis alles hebben. Wel houden we onze vrije week aan om lekker bij te tanken. De druk van het maken van de uren is dan even weg. Dan is het toch nog een beetje vakantie. Vieren we woningdag in plaats van Koningsdag. Natuurlijk heel anders dan dat we drie maanden geleden in gedachten hadden. Het is zoals het is en gaan echt even onze batterij opladen. 

Pasen in corona tijdperk

Pasen was dit jaar ook anders dan anders. Bij mijn ouders die in de risicogroep vallen, brachten we wat lekkers. Hingen het aan de voordeur, belde aan en liepen twee meter naar achteren. Zo konden we ze toch even fijne paasdagen wensen en ze even zien. Mijn schoonouders bezochten we wel. Toch was het anders dan anders. Waar we normaal met een man of 25 brunchen waren we nu incompleet. Alleen ons gezin. Niet de broer en zus van manlief erbij. Het is heel bizar. Toch pakte we onze rust deze dagen, genoten we van het ongedwongen en relaxte. Brunchen met 25 personen zorgt normaal voor overprikkeling. Nu hadden we denk wel de meest ‘relaxte’ Pasen ooit, maar ik heb er de overprikkeling voor over om met elkaar te kunnen genieten. 

Sommige dingen gaan gewoon door

Dat onze jongste telg leert lopen en de eerste woordjes zegt. De oudste leert skeeleren, touwtje springen en hoepelen. De middelste uitkijkt naar zijn vierde verjaardag. Deze mooie dingen gaan gelukkig gewoon door.

Opdracht van school

Onze oudste kreeg een opdracht van school om samen met papa te doen. De juffen hebben een diy pakketje gemaakt om samen te knutselen met je kleuter voor moederdag. Papa mag dus in dit geval samen met de oudste knutselen, maar gaat vast en zeker ook aan de slag met de andere twee die normaal wat op het kinderdagverblijf maken. Vorige week schreef ik hier nog een blog over, dus geef de papa’s even een hint 😉

Een hart onder de riem steken

Graag wil ik jullie allemaal vanaf deze plek een hart onder de riem steken. We doen allemaal onze best om er het beste van te maken. Je doet het goed topper! Het gaat niet altijd zoals je het perfecte plaatje in je hoofd. Laat het los, wordt even boos en pak de draad weer op. Ik ben trots op iedereen die zijn of haar steentje bijdraagt. Laat je ook niet gek maken door de perfecte plaatsjes op social media. Je weet nooit wat er schuil gaat achter dat plaatje. 

Hou je haaks en blijf gezond lieve allemaal!

Deze blogs zijn geschreven uit eigen ervaring. Regelmatig raadpleeg ik bronnen om bepaalde dingen uit te leggen over hoogsensitiviteit. Deze bronnen worden dan bij de blog vermeld. Wil je tips gericht op jou of jouw gezin, raadpleeg dan een HSP coach.

Niet schrikken! Deze blog bevat affiliate linkjes. Deze linkjes brengen je naar de webwinkel voor meer informatie over het product en de mogelijkheid het te kopen. Door hierop te klikken en het product te kopen steun je Inge Beleeft. Wil je er meer over weten, kijk dan op affiliate links.

foto’s zijn van pixabay.