Week 28-2024 dagboek van een HSP mama

Daar is ie dan, de laatste schoolweek van het schooljaar 2023-2024. En wat is dat schooljaar voorbij gevlogen. Hoe deze laatste week hier ging? Je leest het in een nieuw dagboek.

Maandag

Vandaag werk ik thuis om twee redenen. Het is mijn laatste week voor de vakantie en ik moet naar de tandarts om een nieuw spalkje te laten plaatsen achter mijn ondertanden. Het vorige spalkje raakte steeds los, omdat er een tand iets naar voren is geschoven. Door de werking raakte mijn spalkje steeds los. Ik begin op maandag weer lekker vroeg, want opa is er om de kinderen op te vangen. Het gaat allemaal niet meer vanzelf. Je merkt aan alles dat er weinig routine over is op school en dat maakt ze vermoeid.

Maar ze zijn op tijd vertrokken en ik ben aan het werk. Mooi alvast zaken aan het afronden zodat ik ze niet hoef over te dragen tijdens mijn vakantie. Ook de agenda’s nog even nalopen. Ondertussen draai ik in de middag nog een telefoondienst.

Dinsdag

Normaal sport ik op dinsdag, maar vandaag niet gedaan. Het gaf mij rust om alvast alle spullen bij elkaar te zoeken voor de vakantie. Mijn lijstje is natuurlijk nog steeds niet gemaakt, dus pak ik de paklijst van de ANWB erbij als basis. Misschien na deze vakantie dan toch maar iets gaan doen om een lijstje voor ons gezin te maken. In de middag mag ik de kinderen weer halen, of in ieder geval de jongste, want die heeft zwemles. De oudste twee gaan thuis alvast hun vakantiekleding bij elkaar rapen. Ook mijn wandelavond gaat niet door, want het is voor de verandering weer een hondenweer.

Woensdag

Woensdag breng ik de jongste naar school en daarna ga ik met de middelste naar de orthodontist. De middelste draagt al vanaf zijn derde een soort beugel vanwege een kruisbeet. We zijn nu op het punt aangekomen dat die siliconenbeugel niet zo veel meer doet en we overgaan op een harde beugel. Deze heeft hij nu een week en omdat we op vakantie gaan wordt het nu een week minder gewenning en draaien ze hem vandaag een stukje open zodat de kaak breder kan worden. Daarna ga ik nog wat boodschappen halen in het dorp.

‘s middags heb ik geen kind in huis. Twee hebben er een kinderfeestje, een gaat taart maken voor het afscheidsfeestje van twee klasgenoten. Om vijf uur heb ik de hele bups weer thuis. We eten met elkaar en wachten tot de voetbal gaat beginnen. Ze houden het niet allemaal vol tot de eindtijd. Maar een van de kinderen is intens verdrietig. Emoties zijn ook gewoon sterk aanwezig bij een HSP en zo ook dit verdriet.

Donderdag

The day after…voordeel van dat ze laat naar bed gaan? Ze een keer niet om zes uur wakker zijn. Maar goed zichtbaar vermoeid gaan de kinderen vandaag naar school. Ik begin mijn laatste werkdag voor de vakantie. Heerlijk straks op tijd afsluiten en dan ruim drie weken niet werken. Even in de vertraagstand. Ik rond nu echt de laatste dingen af. Om drie uur komt onze dochter thuis en die heeft afsluiting van het turnseizoen. Ook viert ze daar alvast haar verjaardag. Want over twee weken hebben we een tiener in huis. Dus ga nog even ijsjes halen als ik haar weggebracht heb. Maar eerst de jongens van de BSO halen. Anders ga ik het allemaal niet redden. Vandaag gaan de kinderen vroeg naar bed.

Vrijdag

Ik heb al vakantie, maar manlief moet nog een dagje werken en de kinderen een ochtendje naar school. Ik breng de ijsbak nog even terug en daar mis ik een afstapje. Ik klap mega door mijn enkel. Ik kan wel jodelen van de pijn, maar ik kan niets uitbrengen. Ik strompel naar de auto en rij nog naar huis. Daar koelen, maar de pijn blijft intens en ik kan er niet op lopen. Ik bel de huisarts en daar blijkt het ‘gelukkig’ een verstuikte enkel te zijn. Echt top zo vlak voor de vakantie. Ik strompel de hele dag, maar het is zo vermoeiend. Gelukkig is er iemand in de familie die krukken heeft dus die regelen we nog even zodat ik mijn voet niet volledig hoef te belasten, maar wel mobiel ben.

Met de kinderen ben ik nog wel even onze vakantietraditie gaan doen. Een (vakantie)boek halen en snoep scheppen. Het ijsje wat we normaal ook eten, laten we voor wat het is.

Zaterdag

Na een rotnacht gaan we ons voorbereiden op de vakantie. De laatste spullen worden bij elkaar gezocht. Familie wordt nog even bezocht en we spreken nog even af met de oppas van ons huis. Tijdens onze vakantie hebben we een oppas voor het huis. Super fijn.

De pijn in mijn voet is er nog wel, maar niet meer zo intens als gister. Lopen zonder krukken lukt niet, maar dat geeft niet. Stapje voor stapje over de dag lukt het wel, maar langere stukken heb ik de krukken echt nog nodig. We gaan op tijd naar bed, maar door de spanning voor morgen gaat slapen niet zo best.

Zondag

Om even voor vieren worden we wakker gemaakt. Een van de kinderen heeft een ongelukje in bed. Wasmachine aan, dan kunnen we de was voor vertrek nog uithangen. Helaas kan ik daarna niet meer de slaap vatten, dus nog maar even wat bloggen. En dan is het tijd om te gaan. Op weg naar Frankrijk.

Please follow and like us:

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Social media & sharing icons powered by UltimatelySocial