Marinka deelt vandaag haar verhaal in de rubriek HSP aan het woord. Net als vele andere hoogsensitieve personen, vallen bij Marinka ook de puzzelstukjes op zijn plek nadat het woord hoogsensitief valt. Wil je weten hoe deze moeder van vier met haar hoogsensitiviteit omgaat? Lees dan snel verder.
Vertel eens wie ben je?
Hi! Graag wil ik beginnen om mijzelf voor te stellen. Mijn naam is Marinka, over een aantal weken word ik 34 jaar. Peter en ik zijn in 2012 getrouwd en wij hebben 4 kinderen gekregen. Aaron (2014), Abel (2017), Anna (2018) en Noa (2020). Van oorsprong ben ik verpleegkundige. Ik heb mijn opleiding in Amersfoort gedaan en ik ben daarna in het AMC gaan werken op de neurologie/neurochirurgie verpleegafdeling.
Wanneer kwam jij erachter dat je hoogsensitief bent en hoe kwam je erachter?
Om er geen lang en zielig verhaal van te maken, ik werk al jaren niet meer aan bed door de ziekte van Bechterew(reuma) maar heb verschillende taken die ik wel kan uitvoeren. Nu zit ik al ruim 1,5 jaar thuis met een zware burn-out en voor een stukje verwerking en herstel ben ik met bloggen begonnen. Voor degene die mij kennen, ik klets graag en veel en schrijven is voor mij altijd een fijne manier geweest om iets dichter bij mijn gevoel te komen.
Ik zit al langere tijd in therapie inmiddels en doordat ik een traject in ben gegaan om mijzelf te leren kennen, kwam ik er ook achter dat ik hoogsensitief ben. Er is veel overlap met een burn-out, maar er zijn ook kernmerken die ik altijd al heb gehad.
Toen we tot die conclusie kwamen viel er eigenlijk een last van mijn schouders. Er vielen een hoop puzzelstukjes op hun plek en ik hou er wel van als ik zaken kan verklaren, dat was nu ook het geval. Ik zet het graag om naar iets positiefs, maar het is voor mij ook zeker een stukje extra grenzen bewaken wat voor mij al een leerschool op zich is.
Lees ook: HSP Nathalie aan het woord
Waaraan merk je vooral dat je hoogsensitief bent?
Ik heb snel last van overprikkeling en heb echt wel iedere dag een moment voor mijzelf nodig. Hoe grappig klinkt dat hé als moeder van 4 jonge kinderen. Er is snel veel geluid vind ik, terwijl ik op zich dus best wel wat ben gewent.
En ik kan mij eeuwig zorgen maken, vooruitdenken en ik voel andermans gevoel of emoties haarfijn aan. Best vermoeiend dus ook, wat een logisch gevolg is van HSP.
Als ik ergens mee bezig ben probeer ik mijzelf in gedachten in een glazen hokje te zetten. Zo zie ik wel wat er gebeurt, maar krijg ik het minder mee. Omdat ik mij snel vermoeid voel, werkt het voor mij beter om mijn energie en taken goed te verdelen. En dit is soms echt lastig en dat is ook een leerproces, maar herkenning en er iets mee doen is al een mooie, grote en goeie eerste stap!
Beïnvloed jouw hooggevoeligheid het gezinsleven en hoe gaan jullie daar mee om?
Wij hebben dus een jong gezin en dan is het natuurlijk niet haalbaar om je op ieder moment terug te trekken. Er horen nou eenmaal verplichtingen bij en de kinderen moeten ook op tijd naar school, weer opgehaald worden, naar zwemles enzovoort.
Maar als Peter thuiskomt van zijn werk en ik merk dat mijn hoofd vol zit, of vol raakt dan ga ik even boven liggen. En ik zeg dit ook tegen de kinderen op die manier. Dan heb ik het echt even nodig en dan gaat de deur boven dicht. Van de week heb ik toevallig een blog geschreven over ontspanning en wat mij dan helpt. Van wat luxere dingen tot gewoon naar buiten kijken en zien wat er gebeurt, even je gedachten verzetten.
Heb je hulp gezocht bij een coach of ben je vooral zelf aan de slag gegaan?
Ik ben onder behandeling van een psycholoog, maar dat is niet voor de HSP. Wel ben ik mijzelf gaan inlezen, blogs gaan lezen en meer gaan verdiepen. Ik vind het fijn om de herkenning te lezen en hoe anderen hierin staan.
Ook interessant: HSP Ruby aan het woord
Wat is het belangrijkste wat je geleerd hebt over hoogsensitiviteit?
Ik heb geleerd dat hoogsensitief zijn geen aandoening is, maar een karaktereigenschap die je op een positieve en goeie manier mag inzetten.
Maar ook dat het oké is om er aan toe te geven. Iedereen is anders en dat is prima. Waar de ene het nodig heeft om een bepaalde adrenaline kick te krijgen, heeft de ander het nodig om echt me-time te hebben om weer op te kunnen laden.
Doe vooral wat voor jou werkt en waarvan jij weet dat je hoofd en lichaam daar goed op reageren.
Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, dat zeg ik ook uit eigen ervaring. Ik ben altijd door gegaan en keihard over mijn eigen grenzen gegaan terwijl ik niet eens wist dat ik die had. Je houdt dat een tijd vol, jaren misschien wel. En dan? Dan lig je overhoop omdat je nooit of te weinig naar je lichaam en hoofd hebt geluisterd en om daar weer uit te komen.. Een lange weg, 10 keer tegen dezelfde steen stoten, vallen maar bovenal steeds weer opstaan.
Want uiteindelijk word je er alleen maar sterker van en dat is jouw kracht!
Ik heb echt nog zoveel meer te vertellen en delen maar voor nu ga ik afsluiten. Wie weet tot een volgende blog!
Lieve groetjes,
Marinka
Dank je wel!
Dank je wel voor jouw verhaal Marinka. En je bent meer dan welkom om nog meer te vertellen over jouw hoogsensitiviteit op Inge Beleeft.
Meer van Marinka
Wil je meer van Marinka lezen? Neem dan vooral een kijkje op haar blog 4&More
Foto’s zijn met toestemming van Marinka verkregen.
