Hoogsensitieve kinderen met een sterk eigen wil (ook wel strongwilled of hoogstimulatief) zijn behoorlijk temperamentvol. Wat ook inhoud dat ze heel temperamentvol reageren op emoties. Ze kunnen heel blij zijn, maar ze kunnen ook extreem pittige woedeaanvallen hebben. Over de woedeaanval bij een strong willed wil ik graag onze ervaring delen. Hoe gaan wij ermee om? Maar natuurlijk ook een stukje informatief zodat je ook weet waar het vandaan komt.
Help mijn kind is boos
De manier waarop een strong willed hoogsensitief kind boos is, is behoorlijk intens. Zo een driftbui kan al komen omdat iemand naar het kind kijkt. Al snauwend en schreeuwend gaat het kind te keer tegen een van de andere gezinsleden. Maar ook naar ons als ouders toe krijgen we best het een en ander op ons afgevuurd. De eerste keren waren echt heel erg schrikken toen ons dit overkwam, inmiddels weten we dat het kind het niet expres doet.
Ook interessant: Hoogstimulatief, wat is dat eigenlijk?
Het gaat er fysiek aan toe
Toch is het schreeuwen en snauwen niet het enige wat er gebeurt bij de strong willed kinderen. Ze kunnen ook fysiek worden tijdens een woedeaanval. Ze gaan dan slaan, schoppen, knijpen maar ze kunnen ook gaan bijten. Ook het gooien van spullen kan voorkomen bij een strong willed. Vaak is dan een van de gezinsleden de dupe. Dat is vaak ook degene die net die laatste druppel in de spreekwoordelijke emmer doet.
Communicatie niet mogelijk
Tijdens zo’n woedeaanval is het kind niet bereikbaar. Of ik nu zachtjes praat, hard schreeuw, er tussenspring. Je dringt niet binnen bij het hoogsensitieve kind. Toch wil je ook niet dat je hoogsensitieve kind de andere kinderen pijn doet. Maar je kan ook niet constant die politiepet op je hoofd zetten.
Waar komt het eigenlijk vandaan die woedeaanval?
En daar zit je dan als ouder van een kind midden in een woedeaanval die ook nog fysiek wordt. En nu? Daarom is het belangrijk om te weten waar de woedeaanval vandaan komt. Ik ga je niet vragen om je kind te observeren. Maar ik wil je uitleggen hoe het komt dat je kind zo explosief reageert.
Het niet kunnen verwerken van de hoeveelheid prikkels die binnen komen, kunnen een oorzaak zijn van een woedeaanval. Waar de een zich terug trekt, kan de ander letterlijk om zich heen slaan. Zo een woedeaanval lijkt vaak uit het niets te komen. Bijvoorbeeld het moment dat een broertje of zusje net een gekke bek trekt naar het hoogsensitieve kind. Toch komt het niet uit het niets. Soms na een drukke dag op school, of juist na een onrustige nacht waarbij ze al wakker worden met een goed gevuld emmertje, kan iets simpels als te veel zijn.
Makkelijker gezegd dan gedaan
Voorkomen is beter dan genezen, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Toch kan je thuis al zorgen dat het emmertje zich wat minder snel doet vol lopen. Je hoogsensitieve kind moet leren zijn/haar grenzen aan te geven. Een planning kan een hoogsensitief kind goed helpen. Als ze nog niet kunnen lezen, maak het dan visueel. Zo weten ze wanneer ze wat kunnen verwachten. Ook is het goed om bij een drukke week eens niet ergens anders te gaan spelen of een vriendje te laten komen.
Lees ook: Het verband tussen hoogsensitiviteit en vroeg wakker worden
Wat kan helpen bij zo’n woedeaanval?
In het moment van de woedeaanval kan je ze beter even laten gaan. Worden ze fysiek naar een gezinslid of iemand anders? Dan is het wel goed om ervoor te zorgen dat ze niet een ander pijn doen. Meestal zijn ze niet voor reden vatbaar, dus heeft het geen effect als je van alles gaat roepen. Je gooit dan eigenlijk spreekwoordelijk nog meer olie op het vuur. Probeer in je ademhalen als ouder rustig te blijven. Ook is het goed om aan te geven dat ze boos mogen zijn. Probeer het boos zijn niet te bestraffen.
Weet je dat jouw hoogsensitieve kind fysiek reageert op een woedeaanval spreek dan vooraf al af dat als hij/zij voelt dat het boos wordt dat ze dan op een kussen mogen slaan. Of zorg voor een boksbal in huis waar ze de emotie op kunnen uiten.
Bij de woedeaanval kan ook paniek van kinderen zitten omdat ze niet zo goed weten wat ze met deze emotie aan moeten. Probeer in de buurt te blijven. Geef aan dat als ze er aan toe zijn dat ze bij je mogen komen voor een knuffel of om even te praten waarom ze boos zijn.
Boeken over dit onderwerp
Ook over dit onderwerp zijn boeken verschenen. Enkele voorbeelden zijn:
- De serie Draakje Vurig
- Temperamentvolle kinderen
