De eerste weken in de kleuterklas: een eerlijke ervaring

In 2018 was het zover: onze oudste mocht naar de kleuterklas. Een spannende mijlpaal! Maar hoe ging het na die eerste pittige week? Is onze hoogsensitieve kleuter al gewend op school? In deze blog deel ik een eerlijk verhaal over onze ervaring in de eerste zes weken op de basisschool.

Slapeloze nachten sinds de start in de kleuterklas

Ik ga er geen doekjes om winden: de nachten waren pittig. Het naar bed brengen ging op zich prima. Na het invullen van Slaapklets viel onze kleuter redelijk snel in slaap. Maar rond middernacht stond ze naast ons bed en wilde tussen ons in liggen. Met mijn steeds groter wordende buik was dat verre van ideaal.

Een slechte nacht betekende voor mij een dag vol bekkenpijn. Soms sliep een van ons in haar bed en zij op onze plek. Maar daar waren we snel klaar mee. Terug naar haar eigen bed leggen? Dat lukte niet. Dus legden we een matrasje op onze kamer. Wauw, dat werkte! Ze viel in slaap op het matrasje en sliep door, waardoor ook wij onze nachtrust kregen. Stapje voor stapje brachten we haar weer terug naar haar eigen bed. Inmiddels slaapt ze daar weer, al duikt ze op vermoeide dagen soms even terug in het oude patroon.

Overdag zoeken naar rust

Overdag een middagdutje? Echt niet. Hoe hard ik het ook probeerde. Maar ik merkte al snel dat schermtijd en knutselen wonderen deden. Dus gaf ik haar maximaal een uurtje tv en daarna dook ze enthousiast in haar knutselspullen. Om alles overzichtelijk te houden, kocht ik opbergdozen, zodat we makkelijk aan de keukentafel konden freubelen.

Samen knutselen, kletsen en zingen zijn voor mij gouden momentjes. Ik zie steeds meer hoe creatief ze is. En laten we eerlijk zijn: dat komt met Sinterklaas in aantocht alleen maar goed uit! 😉

Lees ook: Hoe help je een hoogsensitief kind op school?

Evaluatiegesprek met de juf

Na zes weken vond het evaluatiegesprek met de juf plaats. Op onze basisschool is dat standaard. Hoe gaat het thuis? En hoe gaat het in de klas? Het was fijn om te horen dat onze observaties overeenkwamen met die van school. Onze kleuter ontwikkelt zich goed en heeft haar draai gevonden. Ze heeft het naar haar zin, al blijft het afscheid nemen in de ochtend soms nog lastig. Gelukkig wordt dat steeds makkelijker.

Een jongetje in de kleuterklas aan het kleuren.

Sociale ontwikkeling in de kleuterklas

In de omgang met andere kinderen gaat het prima. Ze kletst gezellig met klasgenootjes wanneer het mag, maar een antwoord geven aan de juf blijft nog spannend. Toch groeit haar zelfvertrouwen. Ze maakt vriendinnetjes en heeft al bij twee klasgenootjes gespeeld. In het begin hielden we speelafspraakjes nog beperkt, zodat ze kon wennen aan het schoolritme. Nu doen we dat één keer per week.

Een ander ritme thuis

De eerste weken voelde het huis ineens stil aan. Alleen tijdens mijn verlof had onze middelste mij even helemaal voor zichzelf. Nu de oudste op school zit, krijgt hij weer een beetje exclusieve ‘mamatijd’. En hij geniet! Ineens kan hij spelen zonder dat zijn speelgoed wordt afgepakt. Toch leren ze ook veel van elkaar. Onze oudste leert haar broertje tellen, en met net twee jaar telde hij al tot tien. Het gaat zó snel. Kon de tijd maar even stil blijven staan…

Lees ook: Hoogsensitief speelafspraakjes zeg ook eens nee

Wennen aan het schoolritme

Langzaam maar zeker raken we gewend aan het ritme: vroeg opstaan, aankleden, tanden poetsen, haren doen, brood smeren en fruit klaarmaken. En natuurlijk: elke dag een klein beetje zelfstandiger worden.

Sinds de start in de kleuterklas merken we dat onze dochter brutaler wordt. Niet op een vervelende manier, maar wel gevat. Zo vroeg ik haar iets zonder ‘alsjeblieft’, en kreeg ik direct terug: “Mama, zo vraag je dat niet.” Ai, spiegel voorgehouden! Ook de gesprekken die we voeren worden steeds leuker. Over school, vriendjes en wat ze allemaal heeft gedaan.

Plannen voor de herfstvakantie

Eerst dacht ik eraan om een paar dagen weg te gaan, maar ik realiseerde me dat onze kleuter juist rust nodig had. Net voor de vakantie had ik een vrije dag en dat bleek hard nodig. Ze was moe, écht moe. Dat uitte zich in driftbuien en onrust. Uiteindelijk kroop ze lekker tegen me aan op de bank. “Mama, ik ben zo moe.” Dus pakten we een deken, zetten een filmpje op en deden even helemaal niks. En dat was precies wat ze nodig had.

Twee kleuters zijn bezig met een opdracht in een boekje.

De enorme ontwikkeling van een kleuter

Ik blijf het fascinerend vinden hoe snel kinderen zich ontwikkelen. Het is niet altijd makkelijk, maar het is zo’n bijzondere tijd. Hoe hebben jullie de eerste weken van de basisschool ervaren? Wat werkt voor jullie om rustmomentjes in te bouwen? En herkennen jullie die groeispurt? Laat een berichtje achter hieronder of op social media. Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen! 😊

Als je me al wat langer volgt, weet je dat ik regelmatig een update verwerk in blogs. Voor deze blog vond er een update plaats op:

Inge beleeft maakt gebruik van affiliate links.
Please follow and like us:

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.

Social media & sharing icons powered by UltimatelySocial
Ingebeleeft.nl
Privacyoverzicht

Deze site maakt gebruik van cookies, zodat wij je de best mogelijke gebruikerservaring kunnen bieden. Cookie-informatie wordt opgeslagen in je browser en voert functies uit zoals het herkennen wanneer je terugkeert naar onze site en helpt ons team om te begrijpen welke delen van de site je het meest interessant en nuttig vindt.