Uit het leven gegrepen van een van onze hoogsensitieve kinderen. De intense emoties die voorbij komen en door buitenstaanders vaak slecht worden begrepen. Onlangs kwam weer zo een moment voorbij. Ik neem je mee in enkele momenten waarbij deze intense emoties los komen bij onze kinderen.
Stralen op het veld
Het is zaterdagochtend tijd om weer naar de sport te gaan. Een dag om weer lekker te vlammen op het veld. Hoewel het stroef start weet het team zich te herpakken. Nadat je een vrije trap neemt en die er in knalt is de vreugde aan alle kanten van je lijf te zien. Je krijgt bijna vleugels. Het is bijzonder om je zo bezig te zien. Je te zien stralen. Te zien waar je blij van wordt.
Lees ook: Zelf stoppen met emoties overnemen van anderen
Boos omdat het niet ging zoals jij wilde
Na een schooldag komen we thuis en voor ik goed en wel me omgekeerd heb om wat te doen ontstaat er een enorme boze bui waarbij geschreeuwd wordt. De schuld van de ander dat je te laat bent. In je boze bui hoor je niemand meer en is er alleen maar vuur vanuit jouw kant. Degene die je voor je hebt is op dat moment de schuld van alles. Een vulkaan die werkelijk ontploft.
Verdriet om gemis
De emotie verdriet om gemis is bij onze kinderen een intense emotie. Zo moet papa een paar keer per jaar voor zijn werk weg. Dat is vaak een nachtje weg. Maar het verdriet dat papa er niet is, is intens. Het niet in slaap kunnen komen. Het niet aan tafel zitten of even kunnen stoeien samen. Het breekt mijn hart om te zien dat ze hun papa missen. En ook al is hij de andere dag gewoon weer thuis. Maar ook het gemis van oma komt regelmatig voorbij. Ook dan zijn de emoties intens. De tranen rollen dan echt als riviertjes over de gezichten.
Ook interessant: Inzichtkaarten: Emoties beter begrijpen
Herkenbaar ook voor mezelf
De intense emoties herken ikzelf ook. Van intens blij tot intens verdrietig, maar ook intens boos zijn. Als ik ergens met veel plezier van geniet dan straalt dat aan alle kanten van mijn gezicht. Als ik boos ben, dan is het echt in de mopperstand. Het kan van sky high, naar in een diep dal.
Niet iedereen begrijpt het
Het verdriet en de boosheid wordt vaak door buitenstaanders niet goed begrepen. Een opmerking komt vaak heel hard binnen. Het gevoel van buitensluiten of zelfs het gevoel van pesten. Het maakt onzeker. Er wordt vaak gezegd: Ach joh maak je niet zo druk. Hup tranen weg, nergens voor nodig. Kom op het is maar een nachtje dat papa weg is, morgen is ie weer terug. Hoe goed bedoelt ook, zo werkt het niet in ons hoogsensitieve brein. En dat maakt het lastig om het te begrijpen als je dat zelf niet ervaart.
Voelen van de emoties
Maar ongemerkt voelen we soms ook heel goed de emoties van een ander. Soms hebben we dat zelf door en soms helemaal niet. Ook dat is weleens lastig te onderscheiden of de emotie van jezelf is of van iemand anders.
Ik vind het soms ook intens
De intense emoties van mezelf maar ook van de kinderen vind ik zelf ook weleens intens. Dan slurpt het me helemaal leeg. En ja ik weet me meestal wel te beschermen, maar als ik dan zelf richting de overprikkeling ga, dan lukt het ook niet altijd er voor het kind te zijn. Meestal krijgen ze de ruimte om door de emotie heen te gaan en kan ik ze begeleiden. En dat zorgt altijd daarna voor een dikke knuffel. Het mooiste cadeau wat je kan krijgen van je kind.
Afbeelding titel van PublicDomainPictures via Pixabay
