In November 2017 zag ik deze uitzending van RTL Late Night over de ‘weigeroma’. Een term waar mijn nekharen recht van overeind gaan staan. Deze uitzending is mij altijd bijgebleven. Onlangs dacht ik er weer aan. Een mooi item om eens een blog over te schrijven.
Betekenis “weigeroma”
Volgens wikipedia is de betekenis van het woord weigeroma: “een oma die (grotendeels) weigert op de kinderen te passen”. Om maar met de deur in huis te vallen, mijn eigen moeder was zo’n weigeroma.
Onze situatie
Mijn moeder was hoofdkostwinnaar en ondanks dat ze parttime werkt, is ze mantelzorger voor mijn vader en doet ze in haar eentje het huishouden en sinds maart 2019 ook ongeneeslijk ziek. Helaas ging haar gezondheid zo hard achteruit dat zij in september 2021 is overleden. De dagen dat ze vrij is zijn dus ook om bij te tanken, het huishouden en zorgen. Mede daardoor heeft ze aangegeven niet te kunnen/willen oppassen op een vaste dag in de week.
In de tijd dat ik zwanger was van onze dochter hadden mijn schoonouders nog een eigen zaak. Mijn schoonmoeder werkte daar part-time in en wilde heel graag een dagje oppassen. Tijdens de zwangerschap hebben wij dan ook beide oma’s gevraagd of ze een vaste oppasdag wilde. Om ze beide een kans te geven om een eigen keuze te maken en niet dat wij een keuze zouden maken.
Mijn schoonmoeder zei gelijk ja, mits het op de maandag, dinsdag of woensdag zou zijn. Mijn moeder gaf aan niet te kunnen oppassen, maar graag incidenteel op te willen passen als mijn schoonouders een keer niet konden of als wij een avondje uit gingen.
Diverse redenen om niet op te passen
Voor iedere (aanstaande) opa en/of oma is er wel een reden te vinden waarom ze wel of niet willen oppassen. Voorbeelden van redenen zijn dat ze zelf nog werken, de verantwoordelijkheid niet kunnen of willen dragen van hun kleinkind, alleen opa en oma willen zijn in plaats van ook opvoeder, ze zijn zelf ziek of misschien wonen ze wel te ver weg. En welke reden ze ook hebben, we hebben die met elkaar te respecteren. Ze mogen toch ook gewoon nee zeggen. En als ze dan nee zeggen ze bestempelen met de term weigeroma, dat vind ik echt niet kunnen. Hun leven, hun keuze en dat betekend echt niet dat ze niet gek zijn op hun kleinkinderen.
Zullen we deze term gewoon snel weggooien?
Zoals ik al eerder aangaf vind ik deze term echt verschrikkelijk. Zullen we met zijn allen besluiten deze term zo snel mogelijk weg te gooien? Want welke keuze onze (schoon)ouders ook maken, het is voor hun een gegronde reden om niet op te passen.
Ik weet ook dat het allemaal niet zo zwart wit is
Natuurlijk begrijp ik dat het soms ook echt niet zo zwart wit is allemaal. Soms ben je gewoonweg afhankelijk van de hulp van opa en oma, omdat je de opvang niet kan betalen. Dan is het ronduit vervelend als je nee te horen krijgt. Hoe vervelend je het ook vindt, probeer er toch begrip voor te hebben. Besef je ook dat de opa’s en oma’s die nee zeggen vaak zat negatieve reacties van hun omgeving krijgen. Het heeft echt niets met hun kleinkinderen te maken. Daar zijn ze echt waanzinnig gek en trots op.
Hoe hebben jullie de opvang geregeld voor jullie kinderen? Passen jouw (schoon)ouders wel/niet op? En wat vinden jullie van de term “weigeroma”.
