Week 16 begon turbulent en langzaam aan wordt het vaarwater wat rustiger. Hoe mijn week afgelopen week was, deel ik graag weer in een nieuw dagboek.
Maandag
Vandaag werk ik op kantoor. De nasleep van vorige week is nog duidelijk voelbaar en ik merk dat het allemaal niet vanzelf gaat op het werk. Ik blijf maar in mijn hoofd zitten en eindig de dag met barstende hoofdpijn. Dat te veel in mijn hoofd zitten is niet goed voor mijn bloeddruk en voel me de hele dag gehaast en dingen lijken zich alleen maar op te stapelen. ‘s avond heb ik een goed gesprek met manlief en merk ik dat ik zoekende ben in wat ik nodig heb. Terwijl ik dat normaal wel goed weet. Buiten is het onstuimig, maar zo voelt het voor mij in mezelf ook. Ik pas dus vandaag goed bij het hollandse weer. Vanavond kwam onze reisconsulente Sylva de reisdocumenten brengen voor onze citytrip naar Valencia.
Dinsdag
De storm is nog niet gaan liggen en dat is bij mezelf en de kinderen goed te merken. Normaal breng ik de kinderen niet met de auto naar school, maar op het moment dat we naar buiten lopen, komt het met bakken uit de hemel. Ik ga zo nog sporten, maar heb geen zin om op mijn pilatesmatje te liggen met natte sportkleding. Dus de kinderen hebben mazzel. Ik breng ze met de auto. Daarna ga ik even naar huis om de laatste spullen op te halen en vertrek naar de sporthal. Omdat ik toch al halverwege was ben ik daarna gelijk doorgereden naar de bakker en de slager voor mijn wekelijkse rondje.
Eenmaal thuis bedacht ik me dat ik wel even het overleg kon bijwonen van mijn werk. We hadden gister aan het eind van de middag een mail ontvangen dat er een medewerkersbijeenkomst zou zijn volgende week, dus ik wilde even weten wat er daarover wordt gezegd. Meestal is zo een bijeenkomst er een waarbij een reorganisatie wordt afgekondigd. Of dat deze keer ook is, dat hoor ik volgende week.
Vandaag is ook de zwemles van de jongste. Dus na wat huishoudelijke taakjes ga ik naar school met de zwemspullen. Het is altijd weer een race tegen de klok. Jammer dat er geen rekening mee wordt gehouden daarin qua zwemtijden. Gelukkig kan ik daarna samen met twee andere moeders gezellig een bakkie doen en is het gewoon ook echt even tijd voor Inge. Na de zwemles moet er ook nog wat huiswerk gemaakt worden door enkele van onze kinderen. Logopedie, dyslexie, maar ook extra oefenstof voor interventie dyslexie.
Vanavond doe ik een stevige wandeling en samen met mijn maatje hebben we stevig de pas erin. Gelukkig houden we het een keertje droog tijdens het wandelen. We hebben nog nooit zo slecht jaar gehad met wandelen.
Ook leuk: Week 15-2024 dagboek van een HSP mama
Woensdag
Vandaag merk ik dat er wat meer rust in mijn kont komt. Niet dat ik heel best heb geslapen met de komst van de volle maan in zicht. Maar toch…Ik breng de kinderen op de fiets naar school en rij daarna door naar de markt om nog wat dingen te halen. Onderweg krijg ik een flinke hagelbui op mijn hoofd. Thuis gun ik mezelf een lekker warm kopje thee en regel nog even wat dingen voor de eerste communie van onze middelste. Hoewel mijn moeder met dit soort momenten er nooit bij kan zijn door haar overlijden, laten we haar naam noemen tijdens de viering. Zo is ze er toch een beetje bij. Ondertussen doe ik wat huishoudelijke taken, maar pak ik ook rust. En het lukt me ook langzaam weer om wat inspiratie op te doen voor de blog. Het vlammetje dat pas helemaal weg was lijkt langzaamaan weer aan te wakkeren.
Vanmiddag is het tijd voor de voetbal van de middelste. De jongste heeft door het schoolvoetbaltoernooi geen training. Zo kan hij eindelijk een keer spelen bij een vriendje. Want door alle activiteiten lukt dat nu niet meer. De dag lijkt vandaag minder hectisch en in alle rust kan er ook nog even gewerkt worden aan het dyslexiehuiswerk.
Donderdag
Vandaag begint de dag met werken, maar het wordt wel een dag met hobbels. Ik merk inmiddels dat er een beetje rust in mijn lijf is gekomen. Ik ga gewoon lekker aan de slag. Begin van de middag moet ik er even tussenuit om vier uitgelaten jongens naar de kerk te brengen. Ze gaan oefenen voor zondag voor de eerste communieviering. Eenmaal thuis ga ik weer aan het werk tot onze oudste thuis is. Die breng ik daarna weer naar de turnvereniging. Bij thuiskomst duik ik weer in mijn werk en ongemerkt werk ik langer dan nodig is.
Fijn vandaag is dat manlief op tijd thuis is. Samen halen we de kinderen. Ik rij naar de turnhal, hij naar de BSO.
Vrijdag
Ook vandaag moet ik werken. En ook dat is met onderbrekingen, want anders begin ik pas om 10:00 uur. De jongste heeft vandaag logopedie en het is mijn beurt om mee te gaan. Mooi om te blijven zien hoe hij groeit. Eenmaal thuis ga ik een collega helpen met een uitzoekdossier. Soms moet je even zoeken om tot de oplossing te komen, maar we komen eruit. Na de lunch is het tijd voor telefonie. Ik mag met mijn team de middagploeg zijn. Ben hard aan het werk om mijn telefoonangst te overwinnen. En ik maak grote stappen, maar dit vreet nog steeds energie. Ik heb deze week extra uren gedraaid, dus kan om half vijf stoppen.
Vanavond vul ik weer het lijstje in voor de boodschappen, geef nog wat dingen door aan mensen die ons helpen morgen, want het is een drukke dag. Ik ga op tijd naar bed, want anders hou ik morgen niet vol.
Lees ook: Week 17-2024 dagboek van een HSP mama
Zaterdag
Daar is ie dan, de hele drukke zaterdag. We beginnen met een bezoekje aan de kapper, waar onze jonge dame zich mag melden. De kapper vlecht gelijk de haren in voor de wedstrijd van vandaag. Mooi ook dat deze kapster bij dezelfde vereniging heeft geturnd. Haren netjes en op weg naar huis. Want we moeten even een lunchpakketje maken, spullen klaar zetten en door. De jongste heeft voor het eerst een uit wedstrijd en gaat met de oudste kinderen een wedstrijd spelen. Dit zijn de jongens en meisjes die volgend seizoen JO07 worden. Manlief ging mee naar deze wedstrijd. De middelste had ook een wedstrijd, maar dan thuis. Deze werd last minute ook nog verplaatst qua tijdstip. Gelukkig waren de ouders van een teamgenootje zo aardig om hem op te vangen en mee te nemen. Super fijn dat dat kan. Dus de middelste bracht ik weg en reed met de oudste naar Den Haag om daar haar wedstrijd te doen. Het was de tweede teamwedstrijd. Ze vormt samen met vijf andere meiden van een andere vereniging een team. Opa en oma kwamen ook kijken en op de tribune neem ik ze mee in de wereld van het turnen. Door mij jurybrevet weet ik inmiddels zelf ook het nodige van de sport. We brengen ruim 2 uur door in de sporthal en zien onze kanjer uiteindelijk effectief 5 minuten turnen.
Daarna rijden we door naar de tennis, want daar is manlief inmiddels. Die moest in Rijswijk competitie spelen en heeft de twee jongens meegenomen. Door diverse afsluitingen is het mega druk op de weg. Met wat vertraging komen we daar aan. Ik neem de kinderen mee, want ons neefje is ook één geworden en daar zouden we nog even een taartje gaan eten.
Ik merk dat ik moe begin te worden van alle prikkels en de kinderen ook. Dus gaan we een uurtje naar die verjaardag. Het is druk op die verjaardag en we vinden het eigenlijk wel even goed zo. Met de kinderen ga ik na iets meer dan een uurtje lekker naar huis. Zij springen onder de douche of in bad. Dat doet ze goed. Daarna mogen ze even genieten van schermtijd. Ik was vergeten eten uit de vriezer te halen en bestel pizza. Dat ik niet goed heb gelezen en ze eigenlijk niet te eten waren laten we maar even achterwege. Wee gaan na het eten nog even naar buiten en lopen langs de snackbar voor een ijsje.
De picnic is inmiddels ook geweest. De soeppakketten snij ik en zet pannen aan om er soep van te maken. De kinderen mogen nog even earth challenge kijken en gaan daarna naar bed. Ik plof op de bank, want ik ben na zo een drukke dag moe van alles. Vroeg naar bed, want zondag wordt ook druk maar gezellig.
Zondag
Iets met een volle maan en spanning. Ik ben vroeg wakker. Leg de laatste hand aan wat dingen voor eind van de ochtend/begin van de middag. Want het is feest vandaag. Onze middelste doet vandaag zijn eerste communie. Na weken van voorbereiding is het nu echt feest. We houden het thuis als een bescheiden feestje, want onze knul is over een maand ook jarig. Allemaal in het nieuw gestoken gingen we op tijd naar de kerk. De dienst duurde anderhalf uur en was de andere twee kinderen best een lange zit. Na de kerk zijn we naar huis gegaan waar de familie ons stond op te wachten. We hebben met elkaar geluncht en onze kanjer is door iedereen in het zonnetje gezet. Ook zijn juf kwam nog even na de kerk feliciteren. Daar krijg hij ook nog een cadeautje van. Toen de visite weg was hebben we even rustig aan gedaan en zijn daarna op de fiets naar een feestje van vrienden van ons gegaan. Alle drie de kinderen op hun eigen fiets. De jongste wilde ook zelf fietsen. Stapje voor stapje gaat dat steeds beter. Het was nu zijn derde ritje op de openbare weg.
We sluiten een drukke week af, maar kijk er met een goed gevoel op terug. Op naar de laatste week school voor de meivakantie.
Veel liefs,
Inge
