Wat doet de corona-crisis met een HSP gezin

Je komt er niet meer onderuit, de corona-crisis houdt ook Nederland in zijn greep, maar wat doet het met een HSP gezin. Ik heb al verschillende blogs voorbij zien komen, maar vandaag deel ik graag hoe wij dit beleven. Wat doet het met ons, hoe pakken wij het aan met thuis werken en de drie kinderen. Hoe beleven jullie deze hele crisis?

Ik weet even niet zo goed waar ik moet beginnen, want lieve lezers er is het duizelt me al dagen in mijn hoofd. Laat ik maar met het begin beginnen.

Het eerste geval in Nederland

Op 27 februari 2020 werd de eerste corona patiënt in Nederland bevestigd. Noord Brabant de regio waar dit werd aangetroffen. Met net de carnaval achter de rug, zou de kans groot zijn dat daar meerdere mensen besmet konden zijn met het virus. Het is dan net een lopend vuurtje en zo ging het hier in Nederland als een speer. In bijna elke regio is er inmiddels al een besmetting gevonden, waarbij in Nederland de brandhaard in Noord-Brabant ligt.

Afspraken afgezegd

Corona greep een week om zich heen in Nederland, toen ik zelf al afspraken aan het afzeggen was. Ik wilde het niet opzoeken. Ik kreeg een beetje het gevoel dat ik niet serieus genomen werd. Ergens was ik zo blij dat mijn werk onder andere mij uitkoos om voor het team dat voor continuïteit moet zorgen. Dat betekende geen fysiek contact meer met mijn collega’s en fulltime thuis werken. Ik mocht niet meer met het openbaar vervoer en mocht geen grote evenementen en steden opzoeken. Het gaf mij eigenlijk alleen maar rust. Hierdoor kon ik mijn beslissing beter relativeren. Ik zou een week later namelijk ook uit eten gaan met een collega. Die afspraak stond al anderhalve maand, maar die hebben we samen afgezegd. Beide zijn we gelukkig nogal strikt hierin. Ook hierin werden we samen uitgelachen.

Thuis werken verplicht

Die vrijdag werd door de overheid als maatregel al ingesteld dat iedereen die kan thuis werken dit moet doen. De kinderdagverblijven gingen dicht voor kindjes die verkouden waren op vrijdag 13 maart had ik ineens alle 3 de kinderen thuis terwijl we samen aan het werk waren thuis. We werken allebei in een branche waarbij thuiswerken mogelijk is. Met mijn manager besprak ik de mogelijkheden, want toen was het nog niet zo dat ook de scholen dicht gingen. Ik kreeg de flexibiliteit om mijn uren te mogen spreiden over de week. Van een driedaagse werkweek ging ik nu over naar een vijfdaagse werkweek. De corona-crisis is nu echt aan.

De informatie stroomt af en aan

We zijn als Nederland in de corona-crisis rollercoaster gestapt. Bij mij als HSP komt dit allemaal enorm binnen. Soms kan ik de berichten plaatsen, maar momenteel loop ik over. Di kan ik allemaal niet meer verwerken. Op de televisie kijken we ook niet meer alle nieuwsberichten. Op de nieuwssites check ik even de laatste stand en daarna is het klaar. Alleen de officiële berichtgeving vanuit de overheid kijken we. Ik trekt het gewoon niet in combinatie met het thuiswerken en de kinderen de hele dag thuis. Ook zit ik vol ongeloof te kijken wat er om me heen gebeurt. Begrijp me niet verkeerd, maar ik vind dat sommige mensen het echt te makkelijk omgaan met de opgestelde maatregelen.

Hoe doen wij het nu met de kinderen thuis?

Ik dacht net als vele andere ouders dat thuis scholing doe ik wel even, maar dat is echt een “way of living”, dat heb je niet zomaar even onder de knie. Niet alleen de manier van scholing, maar vooral in combinatie met werken. De meeste van ons hebben niet de levensstijl en/of beroep die daarop in kan spelen. Bij ons in ieder geval niet. Natuurlijk had ik ook bij het begin van de week het idee, dat ga ik wel even doen, maar ik ging keihard op mijn bek. Leuk hoor zo’n zelfgemaakte planning, maar die werkte niet. We hebben de kinderen vooral lekker laten spelen. Zo af en toe wat werk van school gemaakt. Het loslaten van de verplichting werkte eigenlijk veel beter. Ze gingen lekker hun ding doen en wij konden werken.

Tegelijk werken beperken we tot een minimum

We beperken de momenten dat we tegelijk aan het werk zijn tot een minimum. Samen werken doen we dus alleen als de jongste op bed ligt. Dan hebben we allebei een van de kinderen bij ons. Dat werkt veel beter. Geen broer/zus ruzie op de achtergrond en gewoon lekker een ontspannen sfeertje. Lunchen doen we met het hele gezin. Geen laptops op tafel, echt tijd voor het gezin. Verder proberen we het vooral gezellig te houden met elkaar. Emoties de ruimte te geven, want die zijn er ook veel deze dagen.

Wat krijgen onze kleuter ervan mee?

Ook de kinderen krijgen er wat van mee. Deze corona-crisis en ons HSP gezin zorgt dat er dus regelmatig emoties zijn. De oudste wordt het hardst getroffen. Zij heeft geen school, geen BSO en ook haar zwemlessen zijn tot nader order vervallen. Ze is daar enorm verdrietig over geweest. Huilen en boos zijn, maar gelukkig ook naast de tranen vaak een lach. We proberen haar ook het positieve van dit te laten zien. Tot een paar weken geleden verzoop ze op school. Ging het niet goed en wilde ze het liefst thuis blijven. Nu kan ze heel vaak en heel lang bij papa en mama zijn, ook als ze moeten werken. We laten haar dus ook weleens even lekker naast ons zitten, headset van mama op en even kletsen met een collega. Nou ja het is dan vooral eenrichtingsverkeer. Ze weet verder heel goed wat er speelt. Na de toespraak van de koning wist ze heel goed wat hij gezegd heeft. Ze volgde deze niet, ze was lief aan het spelen, maar heeft alles gehoord wat hij gezegd heeft. We leggen haar uit wat de minister heeft gezegd. En waarom we thuis blijven en ze niet mee mag naar de winkels.

Onze peuter krijgt er ook wat van mee

Ja ook onze peuter, ook HSP, krijgt er wat van mee van de corona-crisis. Minder dan zijn zus, maar ook hij weet heel goed wat wel en niet kan. Hij is pas wat verkouden geweest, maar hoest dus netjes in zijn elleboogholte. Wel vindt hij het lastig dat hij thuis moet blijven. Niet meer mee even een wandelingetje maken. Laat staan dat als de buurkindjes ook even in de achtertuin spelen dat ze dan niet naar de schutting mogen om gedag te zeggen. Ook daar hebben we nu wat op verzonnen, want beide gezinnen moeten wel de ruimte hebben om even te kunnen luchten. Dat doen we dus in de achtertuin. Hij kan momenteel niet meer spelen met zijn vriendjes en vriendinnetjes op het kinderdagverblijf. Nu waren zijn twee beste vriendjes net naar de basisschool en die miste hij al verschrikkelijk. Wat hij nog niet weet zijn de zojuist aangekondigde maatregelen tot 1 juni 2020. Laat nou net zijn vierde verjaardag in deze periode vallen. Natuurlijk gaan we met zijn vijven er een mooie dag van maken.

Wat doet de corona-crisis met iemand met HSP?

Laten we beginnen met manlief. Hij is de rationele van ons twee. Ik maak keuzes vanuit mijn gevoel, hij vanuit zijn verstand. Daarom doet hij de boodschappen nu. Ik ben al twee weken niet meer in een supermarkt geweest. Ik trek het ook niet op het moment. Zeker in de eerste week met de hamsterende mensen had mij helemaal gek gemaakt en was ikzelf mee gaan doen. Een actie en reactie gebeuren met al dat hamsteren. Maar ook zo’n overvolle supermarkt trek ik niet. Veel te veel prikkels. Dus ik ben zo blij dat hij het doet. Ook het werken met de kinderen en thuis valt hem zwaar. Hij werkte amper thuis, maar nu fulltime. Iets waar hij aan moet wennen. Doordat ik wel veel thuis werk heb ik hem tips gegeven. De stroom aan informatie is ook echt vermoeiend. We zijn ook allebei ‘s avonds helemaal op. Dus we gaan lekker op tijd naar bed. Praten we er samen veel over.

Het huilen stond me nader dan het lachen

Deze corona-crisis en mijn HSP zorgen wel dat dingen hard binnen komen. Kan me boos maken om te zien hoe sommige mensen om gaan met de maatregelen. Daarin heeft de overheid vandaag ook zijn zegje gedaan. Daar ga ik nu verder niet op in. De tranen hebben me vorige week echt nader gestaan dan het lachen. Hoe ga ik dat bolwerken met mijn werk. Die 24 uur draaien die ik normaal in 3 dagen doe, verspreid ik nu over 5 dagen. De kindjes die het er moeilijk mee hadden en waar ik er voor wilde zijn. Die tijd hebben ze ook echt gekregen. De kinderen die onrustig slapen. De stroom aan informatie. Het was gewoon echt heel veel. Het lesgeven wat ik ook nog wilde doen, hoewel dat bij de kleuters niet eens verplicht is. Mijn perfectionisme liet me keihard op mijn bek gaan. Heb drie dagen bij moeten komen van de afgelopen week.

Beter filteren en organiseren

Manlief zag gelukkig aankomen dat ik het even niet trok. Ik kreeg even de ruimte om te resetten. Van het weekend hebben we even geavaleerd. Hoe kunnen we het beter laten lopen. Zo hebben we ook samen met de kinderen gezeten. Wat zou hun helpen. Samen zijn we tot een nieuwe oplossing gekomen. Ook pakken we het werk even iets anders aan samen. Even kijken hoe dit de komende week gaat. Het schoolwerk laten we helemaal los. Wil ons meisje wat schoolwerk doen laten we haar gaan, wil ze het niet is het ook prima. Voor ons is het nu belangrijk dat ze haar draai weer gaat vinden, dan komt de rest vanzelf. Ook gaan we iets meer verdelen qua taken. Dat geeft rust en lopen we allebei niet meer op ons tenen. Ook ben ik gestopt met koffie drinken. Ik kreeg een soort benauwend gevoel ervan. Ik kan het niet echt uitleggen, maar koffie zorgde dat ik een soort van angstiger werd. Cafeïne doet ook wat met je lichaam.

Zorgen zijn er ook

In onze families zijn nogal wat kwetsbare mensen. Mijn beide ouders zijn niet in goede gezondheid. Mijn vader heeft een hypofyse aandoening, mijn moeder wordt levensverlengend behandeld voor uitgezaaide borstkanker. Ook heb ik nog een opa en oma van respectievelijk 90 en 86 (bijna 87). Ook de opa (89) van mijn man leeft nog. Die is onlangs nog geopereerd. Hoe gaan deze mensen straks hieruit komen. Daar zijn echt wel mijn zorgen om. Toch probeer ik dat ook wel los te laten.

Vooral proberen te genieten

Hoewel het echt wel een bizarre periode is probeer ik ook intens te genieten van deze extra tijd die we samen krijgen. Waarbij het gezinsleven doorgaat en ook het werk. Neem ik extra tijd voor de kindjes. Ze zijn gevoeliger door de HSP en krijgen dan ook ongemerkt veel meer mee van de corona-crisis. Ook om hun het vertrouwen in deze periode te geven. Waar ze hun emoties mogen laten gaan. Ze zijn heel flexibel, maar gaan straks ook een periode krijgen waarin ze het wel moeilijk gaan krijgen.

Hoop, geloof en liefde

We hopen dat we met elkaar en in goede gezondheid deze corona-crisis door gaan komen. We geloven in de professionals dat ze de juiste beslissingen nemen voor ons. Heb lief en geniet van de kleine dingen. Geef elkaar de ruimte in de beperkte ruimte die we hebben om boos, verdrietig, angstig en blij te zijn.

Benieuwd naar andere bloggers die over dit onderwerp schreven lees dan de ervaringen van Cynspirerend.

Wat doet de corona-crisis met jou? Ben jij in die eerste week ook zo moe geweest?

Wens ik jullie veel gezondheid en een digitale knuffel toe in deze corona periode.