Ik heb lang getwijfeld of ik dit wel of niet ging delen, maar ik ga het toch met jullie doen. Een heel persoonlijk verhaal over onze vakantiebeleving deze zomer. Waarin we met zijn vijven op vakantie gingen en ieder gezinslid het op zijn en haar eigen manier heeft beleeft. In dit blog deel ik voornamelijk mijn verhaal.
Voorafgaand aan de vakantie
De weken voorafgaand aan de vakantie waren heel intensief. De school van de kinderen vierde feest. Waardoor ze een week lang feest hadden. Super leuk uiteraard, maar het was echt veel te veel voor de kinderen. Want zo aan het eind van het schooljaar hebben ze het al druk zat met allerlei uitjes en andere leuke activiteiten. Maar niet alleen op school, ook de sportverenigingen en clubs gaan helemaal los in de laatste weken van het schooljaar. Hoewel we sommige dingen bewust hadden afgezegd, was het eigenlijk nog te veel.
Ook sloot ik op mijn werk niet helemaal lekker af door een gesprek wat ik had met iemand. Niet een klant, maar gewoon vanuit intern. Details laat ik hier achterwege, maar het was iets wat me enorm heeft geraakt en ik op het moment zelf niet zo goed wist wat ik moest zeggen.
Ook interessant: Rijangst in het buitenland overwinnen, mijn ervaring
Aankomst en onverwachts gelukje
De kinderen hadden nog geen 24 uur vrij van school toen wij in de auto zaten onderweg naar onze vakantiebestemming. In de auto ging het eigenlijk zelfs prima. We merken dat nu we goed weten hoe we een lange autorit met ze moeten ondernemen, dat steeds makkelijker gaat.
Toen we aankwamen op de camping konden we niet gelijk de stacaravan in en dus besloten we om even een terrasje te pakken op de camping. Binnen no-time was de eerste woordenwisseling tussen de kinderen onderling. Waar de jongens met elkaar de speeltuin ingingen voelde de jonge dame zich buiten gesloten. Gelukkig stond heel onverwachts ineens een vriendin van school naast haar die haar enthousiast begroette.
Onrustig in de lijven
We weten dat de kinderen de eerste dagen van de vakantie niet de gezelligste zijn. Wennen aan de tempartuur, wennen aan het niets moeten, laat naar bed etc. Toch leek die onrust in die lijfjes niet weg te gaan. Zelf ben ik de eerste dagen vaak vroeg wakker, maar in de loop van de vakantie verandert dat. Dan kan ik makkelijker uitslapen. Ook lukte het me amper om een boek te lezen.
Ik voelde continue een onrust in mijn lijf. Ook dat was een reden dat ik mijn boek amper aanraakte. Doordat de kinderen laat naar bed gingen, gingen ook wij laat naar bed, maar waren we eigenlijk te moe om ook maar een spelletje te doen samen of te lezen.
Ruzie, zeuren, klagen
Met kinderen op vakantie gaan betekent niet dat je vrijgesteld word van de ruzies, zeuren en klagen. Eerlijk is eerlijk, kinderen maken ook ruzie op vakantie. En zeker op een vakantie op een camping hoor je dat nog extra goed. De wandjes zijn dun, dus ruziënde broertjes/zusjes hoor je ook gewoon daar. Hebben echt geen zin om stadjes en markten te bezoeken. En bij iedere willekeurige ijskraam of standje met speelgoed zeuren ze gewoon om een ijsje of een cadeautje.
Toch voelde het dit jaar voor mij of het een extreme vorm van ruzie, zeuren en klagen was. Bij een uitje stonden ze al te ruziën voor we in de auto zaten. Gingen we op een bewolkte aangename dag even naar een stadje, werd er binnen 5 minuten al gezeurd of we terug gingen naar de camping.
Zat ik even met een kopje thee of met een boek, dan stond er binnen enkele minuten weer een van de kinderen naast me. Dan was er gemopper over een van de gezinsleden.
Een aanrader: Hoe ga ik als hoogsensitief persoon relaxt op vakantie?
Het lukte niet om vakantie te vieren
Hoe hard we ook ons best deden om het voor hun ook leuk te maken, het leek niets uit te maken. Inmiddels speelde de vermoeidheid parten, was er een gebrek aan even een momentje voor mezelf en was er een constante toediening van prikkels. En was daardoor constant overprikkeld.
Toch heb ik nog steeds het gevoel dat ik niet echt vakantiebeleving heb gehad. Het voelt leeg en een soort van eenzaam, zonder dat ik alleen was. Ik kwam oververmoeid thuis met een negatief gevoel. Waarin vooral het gevoel van de ongezellige momenten de overhand hebben gekregen
Echt wel fijne momenten gehad
Het is niet zo dat het helemaal niet fijn was, want heb hele fijne gesprekken gehad met de moeder van het vriendinnetje van onze dochter. Heb ook genoten van het een op een momentje met onze jongste. Hoe kort de bezoekjes in de stadje waren, ik genoot van het mooie stukjes Frankrijk in de Dordogne en bij het meer van Annecy.
Totaal andere vakantiebeleving
Thuis heb ik de kinderen en de man gevraagd hoe zij de vakantie hebben beleeft. En dat bleek heel anders te zijn geweest als dat ik het heb ervaren. Dat is prima. De kinderen hebben een geweldige vakantie gehad vertelde ze. Manlief heeft ook genoten van de vakantie, maar kwam wel vermoeid terug. Samen hebben we er wel met elkaar over gesproken. Vakantie is een moment dat voor iedereen fijn hoort te zijn. We gaan de komende tijd eens kijken hoe we het met een volgende vakantie anders kunnen doen. Toch langer op een plek, uitspreken wat we van elkaar verwachten en aangeven wat je nodig hebt.
Het was niet alleen op vakantie
Ik ben gelukkig vrij realistisch en merkte bij thuiskomst dat het onrustige pas de laatste 1,5 week uit de lijven trok. Het was dus niet alleen tijdens onze vakantie in Frankrijk. Ook thuis was er nog 2,5 week onrust.
Waarom was het zo onrustig?
Het was voor het eerst in al die jaren dat ik dit gevoel overhield aan de vakantie. Ik heb tijdens de vakantie altijd wel één moment dat het even niet zo lekker liep en dat het zwaar viel, maar het gevoel bijna de hele vakantie hebben had ik nog nooit ervaren.
Waarom het zo onrustig was, daar kan ik mijn vinger niet echt op leggen. Was het dan toch die drukke weken voor de zomervakantie en het daarna gelijk weg gaan? Of toch ook de onrust in mijn lijf door het vervelende gesprek dat ik had net voor mijn vakantie. Misschien een combinatie van alles?
Wat kan ik de volgende keer anders doen?
Bij de volgende vakantie is het belangrijk dat ik eerder aan de bel trek en aangeef wat mijn behoefte zijn. Die momenten voor mezelf ook echt pakken. Maar ook meer de verbinding zoeken bij de kinderen op het moment dat er “ongewenst gedrag” optreedt. Ook de mooie momenten opschrijven en die labelen als fijn in plaats van blijven hangen in het negatieve.
Ik was niet de enige
Dit blog is absoluut geen verwijt aan een van mijn gezinsleden, maar open en eerlijk laten zien dat het ook gewoon pittig is met kinderen op vakantie. Een hard onder de riem voor andere ouders die een vakantie ook als zwaar hebben ervaren. Terwijl het normaal juist rustiger en vrediger verloopt. Dat het oké is om je zo te voelen en daar eerlijk met elkaar over te hebben.
Deze blogs zijn geschreven uit eigen ervaring. Regelmatig raadpleeg ik bronnen om bepaalde dingen uit te leggen over hoogsensitiviteit. Deze bronnen worden dan bij de blog vermeld. Wil je tips gericht op jou of jouw gezin, raadpleeg dan een HSP coach.
foto’s zijn van pixabay.
Oh Inge, ik begrijp je heel goed. Hier zijn de eerste dagen en laatste dagen ook moeilijk voor mijn oudste. Met zijn ASS is het in het begin moeilijk aanpassen en tegen het einde vindt hij het dan leuk en moet hij terug naar huis (waardoor hij ook onrustig is). Dat is best heftig he. Goed dat je voor jezelf en je gezinsleden zorgt.
Herkenbaar wel hoor, lieve Inge. Hier was het ook zo onwijs druk voor de vakantie, moest er echt een paar weken van bijkomen. Heb ik eigenlijk nooit zo sterk gehad als nu. Fijn dat je eerlijk vertelt dat het soms gewoon zwaar is, want dat is het.