Waar de een na een jaar lang ‘zeuren’ eindelijk naar school mocht, was de andere kleuter er niet zo mee bezig. Maar hoe is school voor een hoogsensitief kind? Maar na zo een eerste week hoe ziet dat er voor de buitenwereld uit en hoe ziet dat er ‘achter de schermen uit? Want niet is wat het lijkt.
Voor het eerst naar school voor een hoogsensitief kind
Alle drie de kinderen hebben een andere start gehad op school. De oudste mocht een ochtendje voor de zomervakantie komen kijken op school in de klas. De middelste mocht door de coronacrisis helemaal niet komen wennen. De jongste mocht 5 ochtendjes komen wennen in de klas en dan in een van de onrustigste periodes van school. In de sinterklaas en kerstperiode. De oudste twee konden dus nadat ze vier zijn geworden volle bak naar school. Bij een van de kinderen was er zo veel spanning dat het hele gezin dit kon merken. De onrustige nachten, het niet in het eigen bed willen slapen of toch halverwege de nacht bij papa en mama kruipen.
Ieder kind is anders
Het is wel duidelijk dat ieder kind anders is, ook hoogsensitieve kinderen. Want naast dat de een het dus heel spannend vooraf vond, ging de ander er fluitend en zonder zorgen naartoe. Maar ook jij als ouder verandert hierin. Natuurlijk is en blijft het een bijzonder moment als je kind naar school gaat, maar bij de eerste is ook voor jou als ouder alles nieuw. En grote kans dat jouw hoogsensitieve kind ook jouw emoties tot zich neemt.
Het is zover de eerste schooldag
Waar de een van alle spanning (prikkels) staat te stuiteren en het liefst NU naar school wilde. Liep de ander lekker mee en wist niet beter. Samen hand in hand naar school. Want bij de middelste mochten we niet mee naar binnen. Dat was de tijd waarin we op dat moment leefde. En bij de laatste mocht ik mee naar binnen en die ging alsof ie niet anders wist.
Vroeg wakker
Nu hebben we over het algemeen al vroege vogels in huis. Maar op dagen waarin wat meer spanning is dan normaal, zijn ze heel vroeg wakker. Waar we daar in het begin in meeveren, hebben we ons ook wel aangeleerd om ze nog een beetje te laten rekken en we dus niet al te vroeg naar beneden gaan. Want dan ben je in alles heel vroeg.
Spanning loopt op
Waar de een het hele eind blijft fluiten zien we bij het andere kind de spanning toenemen hoe dichter we bij school kwamen. Zo zijn ze nog een stuiterbal en zo pakken ze ineens onze handen beet. Bij school aangekomen willen ze dan het liefst in ons kruipen. En wat is het dan fijn om een juf te hebben die gelijk daar op in speelt en het vertrouwen weet te winnen om ze mee naar binnen te krijgen. Nog even zwaaien en dan kunnen wij weer aan het werk.
Ik voel de tranen prikken in mijn ogen
Maar voor ik aan het werk ga, komt nu de spanning bij mij los. De tranen brandden in mijn ogen. Zo bracht ik de oudste weg. De middelste bracht ik weg, maar daar ging door de heftige periode voorafgaand het licht uit en belandde in een burn out. Dat had niets met het naar school gaan te maken, maar heb dat een beetje als een waas voorbij zien gaan. Bij de jongste was het ook slikken en had ik minder spanning. Ik stond er relaxter in. En vond het stiekem ook wel goed dat ze nu alle drie op school zitten. Maar het moment zelf, je laatst geborene naar school en met een leeg huis zitten is wel even slikken.
Hoe gaan ze het doen en hoe gaan we het zelf doen?
Je kraamvisite begint er standaard bij het bezoek al over. Geniet er maar van, want voor je het weet gaan ze naar school. Alle drie de kinderen zijn stuk voor stuk lief, ondeugend, leergierig, maar vooral heel gevoelig. Hoe gaan zij dit ervaren in deze grote wereld dat school heet. Ik ben echt benieuwd: hoe is school voor een hoogsensitief kind. En hoe gaan we dat zelf doen? Bij ieder kind dat naar school gaat, moet je met nog meer informatie rekening houden. En bij kind één is alles nieuw, bij de tweede en verder draai je al lekker mee.
Wat nemen we mee naar school?
Hoogsensitieve personen willen graag de controle houden over dingen. Dat gaat niet altijd, maar om gelijk al het emmertje te vullen met prikkels die overprikkeling kunnen veroorzaken? Dat laat ik dan liever voor wat het is en geef ik de kinderen toch wat controle over een aantal dingen. Zo mogen ze zelf kiezen wat ze meenemen naar school. Voor het 10 uurtje mag ze een keuze maken uit de fruitschaal. Samen vullen de tassen. We smeren de boterhammetjes met het favoriete beleg. En inmiddels heeft de school enkele gezonde regels toegepast. Maar ook die hebben we met gemak ingevoerd in het ritueel. We kiezen vaak wel voor harde groente of fruit mee naar school. Dat werkt namelijk ontprikkelend.
Lees ook: School voor hooggevoelig kind niet altijd even makkelijk
Na school even tijd samen
De eerste dag school hoeven ze van mij niet naar de oppas en haal ik ze zelf op. Ieder kind heeft na de eerste schooldag een moment samen met mama gehad. Thuis drinken we dan samen een glaasje water of limonade en ik heb nog even wat lekkers voor ons gehaald.
Verwerkingstijd nodig
Door alle prikkels van vandaag vertellen ze niets over school. Ze moeten het allemaal even verwerken. Ik laat ze daarin gewoon even hun eigen weg bewandelen. We gaan samen even in het grote bed liggen en kijken een filmpje ter ontspanning. Even niets hoeft en alles mag.
Bij het ophalen van de rest van de gezinsleden bij de oppas slaat toch de vermoeidheid en overprikkeling toe. Ze zijn moe, alles is te veel en ze willen naar huis. Daar geef ik gehoor aan en neem ze lekker mee naar huis. We kiezen dan al om vervroegd het avondritueel in te gaan. Rustig omkleden, tanden poetsen en daarna lekker naar bed.
De dag doornemen
Voor het slapen gaan probeer ik nog even de dag met haar door te nemen. Dat doen we met het boekje slaapklets voor kleuters. Ja hoor daar komen de verhalen. Wat een heerlijk boek is het. Eerst nemen we de dag door door middel van de vragen of iets leuk was of niet. Ze mag zelf nog even wat tekenen en daarna tijd voor een ontspannen spelletje. Je ziet haar gewoon ontspannen. Toch duurt het na het verhaaltje toch nog wel even voordat ze echt in slaap valt.
Lees ook: 10 verschillende dagritmekaarten en planborden
De volgende dagen in de eerste week school voor een hoogsensitief kind
Ook de volgende dagen in de eerste week school voor ons hoogsensitief kind zijn verschillend. Toch staat er een ding centraal bij alle drie. De ochtenden die beginnen met stevige kleuterdiscussies.
Van een aapje aan mijn been tot het geen tijd hebben om gedag te zeggen
De ochtendroutine is in het loop van de afgelopen jaren wel veranderd in dat wat we nu hebben. Opstaan, aankleden, ontbijten, tanden poetsen, haren doen en als er nog tijd over is mag er tot acht uur tv worden gekeken. Is in het kort ons ochtendritueel. Maar waar de een bij het nog voor we naar school vertrokken stond te schreeuwen niet naar school te willen. Had de ander echt geen tijd meer voor een kus of een knuffel of om überhaupt dag mama te zeggen. Toch zegt deze manier van afscheid nemen niets over hoe het uiteindelijk gaat op school. Want bij alle drie hadden ze het altijd enorm naar hun zin op school.
Thuis barst de bom
Na een dag school eenmaal thuis is, laten ze pas echt zien hoe school voor een hoogsensitief kind was. Het was vol met prikkels. Niets is meer goed en binnen enkele seconde maken ze ruzie met elkaar. Ze zijn gewoon helemaal op van weer een dag school. Ook al zijn ze zo moe, het zorgt er bij de een voor dat ze zo in slaap vallen. De ander is nog zo bezig met de dag dat in slaap vallen niet lukt. Alle drie verwerken ze de dag in hun slaap, het wordt een onrustige nacht.
lees ook: Hoe ik erachter kwam dat de volle maan veel invloed heeft op HSP-ers
De week gaat door midden
En dan gaat in die eerste week de week doormidden. Het moment dat je echt gaat merken hoe intensief zo een eerste week is. Het is vooral heel overweldigend, ondanks dat ze het alle drie enorm naar hun zin hadden die eerste week. Enthousiast thuis komen en op de fiets alvast wat prikkels te verwerken. Eenmaal thuis zie je dat ze best wel moe zijn, maar typerend, ze willen er niet aan toegeven. Hoe graag ik ook wil dat ze op dat moment even een uurtje gaat liggen, ze doen het alle drie niet in die eerste week school. Ze lijken onvermoeibaar. De avond laat toch een ander beeld zien. Die is namelijk rampzalig. Vele malen komt de nieuwe kleuter naar beneden, ondanks dat we de dag goed hebben doorgesproken, rust hebben gecreëerd. We kiezen er zo een moment voor om ze in het ouderlijk bed te leggen.
De volgende dagen naar school voor onze hooggevoelige kleuter
De nachten zijn onrustig en doen ons en de nieuwe kleuter niet heel goed. Ze hebben de nachten nodig om alles te verwerken. Bij de oudste hebben we in die eerste periode echt met ons handen in het haar gezeten. Wat we ook doen, niets lijkt op dit moment te helpen. Hoe semi ontspannen de eerste dagen waren, zo vervelend zijn ze nu. Onze hooggevoelige kleuter wil maar niet loslaten op school. Het begint een dagelijks ritueel te worden. De laatste dagen van de week zijn ook de dagen dat onze kinderen naar de BSO gaan. Hierin zijn ze altijd goed geholpen door school en de opvang.
Ook nog BSO
In de eerste jaren school hebben we gebruik gemaakt van een grote BSO locatie. Voor de kinderen een bekende locatie. Thuis eten ze de dagen goed, kletst we wat na. Als het het bedtijd is ontploft de boel. Het is erger dan de dagen ervoor en je merkt dat ze zwaar overprikkeld zijn. We proberen de avondrituelen erin te houden. Na de nodige moeite vallen ze uiteindelijk in slaap in ons bed.
Bij een van de kinderen ging het na het overleggen van ons naar eigen bed vreselijk mis. Gillen, huilen en heel veel strijd. We kiezen voor de weg met de minste weerstand en dat is eigenlijk ook hetgeen wat op dat moment nodig is. Ze zoeken verbinding om op te laden. Toch blijven ondanks alles wat we doen de nachten behoorlijk slecht.
In het weekend proberen we prikkelarm te leven
Waar de oudste nog kon profiteren van het prikkelarm te leven in het weekend, is dat bij de jongste verre weg niet mogelijk. Het lot van de derde zullen we het maar noemen.
Toch proberen we daar waar het kan wel die prikkelarme momenten aan te bieden. Overdag weten ze zich in het weekend goed te vermaken. Pakken ze wat meer hun rust, maar gaan ze in de middag niet slapen.
De nachten daar tegenover zijn verschrikkelijk. We kunnen er minimaal vier keer per nacht uit. We zijn gesloopt. En ik weet nog bij de oudste dat ik dat in combinatie met de zwangerschap heel zwaar vond vallen. Bij dit soort onrustige periodes gaan wij ook vroeg naar bed om bij te tanken ook in het weekend.
Verschil in verwerking
Bij een van de kinderen bereiken we in het eerste weekend het toppunt In de nacht van zaterdag op zondag vanaf de klok van 1 die nacht gilt onze hoogsensitieve kleuter het uit. School voor een hoogsensitief kind maakt diepe indruk. We kunnen af en aan met troosten. Zowel de nieuwe kleuter als ik zijn zwaar overprikkeld en dat zorgt voor een flinke uitbarsting van beide kanten. We schrikken allebei knuffelen elkaar en slapen uiteindelijk beide nog een klein uurtje. De volgende avond slaapt het kind voor het eerst weer in het eigen bed. Het wordt een rustige nacht en we kunnen allemaal bijtanken.
Lees ook: Hoe kan ik mijn hoogsensitieve kind laten ontprikkelen?
Hoe ervaren we de eerste week school voor een hoogsensitief kind?
De eerste week school voor een hoogsensitief kind. Wij hebben het als behoorlijk pittig ervaren. De dagen begonnen meestal al behoorlijk overprikkeld. Daardoor ontstond het gedrag wat er was. Het emmertje liep al over voordat het hoogsensitieve kind op school aankwam en werd alleen maar voller. Dat is dan ook niet zo even weer leeg geschept. We moeten het even de tijd geven. Het enige wat je echt kan doen is je kind de tijd geven om te wennen en jij als ouder er voor je kind te zijn. Zorg zelf voor voldoende oplaad momenten zodat je de buien beter aan kan. Zo voorkom je in gedrag te komen waar je niet in wil komen als gezin.
Deze blog verscheen voor het eerst in september 2018. Met de kennis van drie hoogsensitieve kinderen die naar de kleuters werden gebracht is de blog aangepast. De foto’s zijn er ter illustratie geplaatst, maar bovenstaande ervaring is niet alleen vanuit de ervaring met onze dochter geschreven.
Ik heb nog nooit hierover horen spreken. (Ik bedoel dan dit thema.)
Teresa, dank je voor je bericht. Ik snap alleen niet zo goed wat je bedoelt. Heb je je kind nog nooit over dit thema horen spreken of heb je het over dat je dit niet eerder op mijn blog voorbij hebt zien komen?