Week 3 -2025 dagboek van een HSP mama

Het nieuwe jaar is roerig begonnen en emoties vliegen alle kanten op. Ook deze week wordt weer een week van uitersten. Ik neem je mee in de derde week van 2025.

Maandag 13 januari

Vandaag werk ik thuis, want de nieuwe vaatwasser wordt vandaag geleverd. En we hebben de laatste zwemles van onze jongste en het scheelt me een uur werktijd in halen als ik thuis werk. Dus de keuze is makkelijk gemaakt. Helaas worden we rond de klok van 9 gebeld dat de monteur ziek is en dat er dus geen nieuwe vaatwasser komt vandaag.

Het werk is vandaag weer even een rollercoaster. Ik word gek van het gemak van sommige mensen. Het onrechtvaardigheidsgevoel wordt zo groot dat er weer rijkelijk tranen vloeien. Ik moet heel goed voor mezelf zorgen, want ik help me op deze manier zo in een tweede burn out. En daar zit ik niet op te wachten.

Na de zwemles schuif ik nog even aan bij mijn schoonouders voor het avondeten. We hebben het nog even over oude opa. Hoe het met hem gaat na zijn val. Maar gelukkig weinig overgehouden aan de val. Hij kan nog wel even mee, maar het einde nadert wel.

Dinsdag 14 januari

Vandaag wordt eindelijk de nieuwe vaatwasser geleverd, maar ik moet dus sporten weer afzeggen. Ik baal als een stekker, want heel eerlijk ik heb het sporten ook nodig om mentaal gezond te blijven. We hebben een rustig dag vandaag verder. Ik ga ondertussen verder met het examen voor mijn jurybrevet. Ja het is best even een werkje om het examen te maken, maar mijn perfectionisme zit me soms ook in de weg.

Woensdag 15 januari

Vandaag hebben de kinderen een studiedag. We vieren daarom vandaag het kinderfeestje van onze jongste. We gaan naar Monkey Town. Ideaal trouwens want we zijn daar het enige kinderfeestje en hebben daardoor heerlijk de ruimte. De middelste zou ook meegaan, maar had het kinderfeestje van een vriendje. Dus opa en oma zouden even bij hem blijven tot hij het feestje had. Alleen werd het alleen oma. Opa moest mee naar het ziekenhuis, want oude opa is helaas weer gevallen.

Het feestje van onze jongste is onwijs gezellig en we brengen na afloop alle kinderen weer thuis. Daarna moet ik nog even naar de tandarts. Mijn spalk is voor de zoveelste keer los, dus we gaan hem verwijderen en een afdruk maken voor een nachtbeugel.

’s middags wordt er gevoetbald door de jongste en ga ik een onrustige nacht tegemoet. Ik heb morgen mijn eindejaarsbeoordeling op het werk. En hoewel ik weet dat ik een enorme groei heb doorgemaakt en het eigenlijk geen verrassing moet zijn dat ik een positieve beoordeling krijg zie ik er als een berg tegenop.

Donderdag 16 januari

We beginnen de ochtend met een telefoondienst. Die ik moet afkappen omdat ik een emotioneel bericht binnen krijg. We gaan op kort termijn afscheid nemen van oude opa. Het is niet mijn eigen opa, maar zo voelt het wel. Oude opa is het voor onze kinderen. Ze zijn met hem opgegroeid. En zagen hem tot vorig jaar wekelijks.

Het beoordelingsgesprek laat ik doorgaan, want als het hard gaat is de kans groot dat we volgende week de uitvaart hebben. Zoals verwacht heb ik een super beoordeling in de pocket. Maar helaas mag ik niet doorgroeien naar de gevraagde functie met meer bevoegdheden. De reorganisatie wordt benoemd als reden waarom er geen actie vanuit het management is genomen. Het voelt behoorlijk zuur.

De kinderen informeer ik die dag dat het overlijden van oude opa nabij is. Niet gemakkelijk, maar zij voelen aan alles dat wij het al weten en dus zijn we hier eerlijk over naar de kinderen. Ze nemen het zo goed op.

Vrijdag 17 januari

We beginnen de dag met afscheid nemen van oude opa. Nog even een laatste groet, hoewel hij niet meer bij is, is het nog fijn om even in zijn aanwezigheid te zijn nu hij nog leeft.

Net voor de lunch heb ik een gesprek met een loopbaancoach om eens te kijken waar ik sta in mijn professionele loopbaan. Waar liggen mijn ambities, zit ik nog goed op de plek waar ik zit etc. Een hele stap dat ik dit nu aan het doen ben, want als je al ruim 20 jaar bij hetzelfde bedrijf werkt op dezelfde afdeling is het niet niks om eens goed te reflecteren. Enorm spannend, maar wel goed om eens voor mezelf helder te krijgen hoe ik ervoor sta.

Begin van de middag komt het bericht dat hij rustig is ingeslapen. De rest van de dag ben ik niet veel meer waard.

Zaterdag 18 januari

Verdriet en blijdschap gaan hand in hand. Zo ook vandaag. De jongste gaat eerst nog even trainen en de oudste naar de turntraining. Daarna hebben we het afzwemmen van onze kleuter. Die het gewoon even voor elkaar krijgt om in 11 maanden zijn zwemdiploma A&B te behalen. En hiermee sluiten we ook het tijdperk zwemlessen af.

We hebben na het afzwemmen nog even een borrel met familie. Fijn om na het verdrietige nieuws ook even ‘luchtig’ samen te zijn.

Zondag 19 januari

Lazy sunday! Ik rond nu echt het laatste stukje af voor het examen. Ja ja ik ben er lang mee bezig, maar het is ook een stukje onzekerheid. Ik ben geen held als het gaat om examens doen.

In de middag ga ik met de oudste en een van haar vriendinnen naar de bios. Het is een cadeautje wat we vorig jaar hebben gegeven, maar door alle overvolle agenda’s nog niet aan toe waren gekomen om te doen. Maar we houden ons aan de afspraak, dus we gaan vandaag naar Vayana 2. Wat een leuke film trouwens.

Please follow and like us:

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Social media & sharing icons powered by UltimatelySocial