Al zo lang ik me kan herinneren houd ik niet van verrassingen, maar nooit bedacht dat dit bij mijn hoogsensitiviteit hoort. Toch is het zo. Leuk hoor zo een verrassingsweekend georganiseerd door familie of vrienden. Ook het niet weten waar we naartoe gaan met een scouting weekend vond ik intens. Kleine verrassingen als in de zin van een cadeautje voor mijn verjaardag of moederdag vind ik niet zo spannend. Het zijn vooral de verrassingen in de vorm van het onbekend houden van een locatie. Inmiddels weet ik dat het bij mijn hoogsensitiviteit hoort en wil jullie in dit blog een kijkje geven in mijn leven. Wat deze verrassingen met mijn doen. Ik zal in dit blog wat situaties schetsen, lees je mee?
Een weekend weg met de scouting
In 2005 werd er bij de scouting waar ik leiding gaf aan een groep kinderen een 21+ groep opgericht. Super leuk, want dat was op mijn 21e verjaardag. Ik werd lid van die groep en we hadden maandelijks een opkomst. Ook gingen we een keer in het jaar met elkaar een weekend weg. Traditiegetrouw werd de bestemming onbekend gehouden tot het moment waarop je vertrok. Hoewel ik graag meeging, was het niet weten waar we naartoe gingen echt een dingetje. Ik vond dat heel vervelend, maar durfde dat niet te zeggen. Blijkbaar vond iedereen het oké om het niet te weten.
Zo hadden we een keer een weekend, maar weet nou niet precies meer of het was omdat de vereniging een jubileum jaar had of dat we met de 21+ groep op pad gingen. De bestemming was onbekend en zouden op moment van vertrek een aanwijzing krijgen. Ineens schoot het me te binnen dat veel van de scouting verenigingen in hun verhuurkalender aangeven welke vereniging het gebouw had gehuurd. En ik ging op zoek op google. Als ze dat niet wilde vertellen, dan ging ik gewoon zelf op onderzoek uit. Lang leven google ;-). En ja hoor ik vond de locatie, wat me later in het weekend niet in dank werd afgenomen.
Een dagje uit met de neven en nichten
Een keer in het jaar hebben we een dagje uit met de neven en nichten van mijn man (inclusief de aanhang). Het dagje uit wordt ieder jaar door twee andere georganiseerd. Het blijft tot het laatste moment een verrassing wat het gaat worden. Nu heb ik van de drie keer dat het nu georganiseerd is, twee keer geluk gehad. De eerste keer wist ik niet wat we gingen doen en wat was ik zenuwachtig. Het niet weten wat we gaan doen maakt me onrustig. Zou het wel leuk zijn wat we gaan doen. Dat de tweede keer dat we het uitje hadden door mezelf werd georganiseerd was daarom wel heel fijn. Bij het derde uitje zat mijn man in de organisatie, dus ook toen wist ik wat er op het programma stond.
Het jaarlijkse vriendenweekend
Het jaarlijkse vriendenweekend is super leuk. Heb het er altijd enorm naar mijn zin en geniet ik op mijn eigen manier. Ik kom er altijd overprikkeld van thuis en heb de dag erna een prikkelkater. Toch is er een ding wat ik altijd een beetje vervelend vind. Dat is dat alles geheim blijft tot het laatst, van locatie tot de activiteiten. Gaan we wel iets doen wat ik leuk vind of durf. Ook is de locatie wel oké? Hoe liggen de bedden. Mijn hoofd maakt dan echt overuren. In de aanloop er naartoe slaap ik slecht. Zo hadden we het eerste jaar een paklijst en nam dan ook alles mee wat erop stond. Dat dit een grapje was, voelde voor mij niet zo. Ik had namelijk niet de controle op wat we gingen doen. En misschien had ik het wel echt nodig.
Waarom houden hoogsensitieve personen niet van verrassingen?
Veel hoogsensitieve mensen houden niet van verrassingen. Dat heeft te maken met de volgende punten:
- Geen controle hebben over de dingen (vind ik het wel leuk?).
- Beren op de weg zien, waardoor het glas halfleeg wordt (negatieve gedachten).
- Angst voor het onbekende (onvoorbereid)
Het hoogsensitieve brein werkt nou eenmaal anders dan die van iemand die niet hoogsensitief is. Lopen 7 stappen voor op de rest. Zijn kampioen in doemdenken. Zie het eigenlijk als op vakantie gaan, dat bereidt je ook goed voor.
Wat doen verrassingen met mij als hoogsensitief persoon?
Dat het niet van verrassingen houden bij mijn hoogsensitiviteit hoort, nooit echt bij stil gestaan. Het was gewoon iets wat bij me hoort. Daarbij dacht ik dat ik me aanstelde. Had altijd het idee dat iedereen het maar oké vindt om het niet te weten. Niets is minder waar er zijn gelukkig nog meer mensen die dit zo ervaren. Ik word heel onrustig van ‘grote verrassingen’. Dan vooral de uitjes en weekendjes weg waar ik geen bestemming weet, waar het onduidelijk is wat er van me verwacht wordt en wat bijvoorbeeld de eindtijd is. Kan daar dan ook echt wakker van liggen. Het liefst thuis blijven. De ‘kleine verrassingen’ zoals cadeautjes voor verjaardag, moederdag of feestdagen die vind ik minder spannend.
Wat kan je er aan doen bij kleine verrassingen?
Van het voorjaar las ik een blog van een HSP-coach die aankaarten dat ze niet tegen de verrassing kon van het moederdagcadeau. In haar blog kun je lezen hoe zij de controle losliet. Hierdoor kon zij vervolgens van deze kleine verrassing wel genieten. Het loslaten van de controle is een oplossing voor de kleine verrassingen.
Wat kan je er aan doen bij grote verrassingen?
Bij grote verrassingen is het loslaten van de controle misschien wel wat lastiger. Juist omdat je hier ook veel rekening mee moet houden met anderen als er sprake is van een grote groep mensen. Een verrassingsuitje met mijn man doe ik niet, hoezeer ik hem ook vertrouw. Bij grote groepen is het een optie om gewoon te vragen wat de plannen zijn. Al is het maar dat het grootste struikelblok weg wordt genomen. Dat kan voor iedereen wat anders zijn.
Meer begrip kweken
Helaas is niet iedereen begripvol in dit soort situaties. Ik hoop met dit blog dat (hoogsensitieve) mensen die verrassingen wel leuk vinden wat meer begripvol worden. Een kijkje in het hoofd van iemand die er niet van houdt. Er zijn oprecht mensen die er niet van houden. Het heeft niets te maken met nieuwsgierigheid of aanstelleritis. Laten we begrip tonen voor elkaars wensen. Per slot van rekening is iedereen anders en houdt niet iedereen van verrassingen.
