Hebben we regels bedacht, luisteren de kinderen er niet naar? Trekken jouw kinderen ook gewoon een eigen plan? Zijn ze toevallig ook nog eens hoogsensitief? Ik vertel je graag hoe wij de huisregels goed op de kaart kregen.
Waarom zouden we luisteren?
Hier in huis hebben we net als ieder ander gezin ook gewoon regels. Al kreeg ik vaak het idee dat ze daar gewoon schijt aan hadden. Dit was dan ook van de dingen die ik meenam in mijn coaching traject.
Hallo, wij denken in beelden!
Hoewel ik het wel weet, maar er eigenlijk niks mee deed is dat de kinderen beelddenkers zijn. Veel hoog sensitieve kinderen zijn beelddenkers. Ze snapte geen snars van de regels. Dat waren alleen maar woorden. Hoe moeten ze dat dan voor zich zien. Het waren daarnaast onze regels en niet van de kinderen.
Huisregels opschrijven
We begonnen met de regels opschrijven, want dan hadden we die wel alvast op papier. Die schreef ik niet voor de kinderen op papier maar voor mezelf. Samen met de kinderen zat ik op een zaterdagmiddag lekker rond de tafel en bespraken we dat de regels nodig zijn om het gezellig te houden in het gezin. Dus we moesten een paar goede regels hebben waar we ons met elkaar aan moesten houden.
Plaatjes zoeken
Nadat we de huisregels hadden opgeschreven zijn we met elkaar achter de laptop gekropen. We gingen op zoek naar leuke pictogrammen die de regels konden vertalen. We tikte wat woorden in en zochten dus naar iets bijpassends bij de regels. Plakte we op een a4-tje, printte we uit en lamineerde we.
Wat zijn de regels geworden?
Als gezin hebben we voor de volgende regels gekozen:
- We zijn lief voor elkaar
- We spelen samen
- We luisteren naar elkaar
- We proeven alles en eten met bestek
- We zijn voorzichtig met onze spullen
- We ruimen onze spullen op
- We blijven tot 7:00 uur op onze kamer.
Positieve flow
We hebben er voor gekozen om voor een positieve benadering te kiezen van de regels. Dus niet voor: we gaan niet slaan, schoppen etc.
De huisregels hangen zichtbaar in de woonkamer
Op de deur van onze trapkast hebben we naast een planbord voor de kinderen ook de regels opgehangen. Zo hangt alles goed bij elkaar. Een kast vol pictogrammen, maar het belangrijkste is dat het helpt en het overzicht geeft.
Lees ook: 10 rituelen die een hoogsensitief gezin helpen
Nauwelijks nog politieagent in huis
In de tweede week van de aangepaste huisregels was er wat weerstand. Inmiddels zijn de regels gewoon duidelijk. Het enige wat we nog hoef te zeggen is: “weet je nog wat we hebben afgesproken?” Dan weten ze zelf al wat we hebben afgesproken. Hierdoor ben ik steeds meer mama, kan ik zelfs als ze hier rondlopen tijd voor mezelf nemen met een magazine en thee. We zijn niet meer dagelijks politieagent aan het spelen.
Geef ze autoriteit
Nog heel even terugkomend op het politieagent spelen. De kinderen weten inmiddels dat we ons niet meer bemoeien met hun ruzietjes. We geven aan dat wij er niet bij waren en er niet tussenin gaan staan. Ze moeten het zelf oplossen en sorry zeggen. En dat sorry zeggen hoeft niet gelijk, maar moet wel gedaan worden. En soms horen we ze weleens fysiek zijn en dan zeggen we alleen dat de emotie die ze hebben er mag zijn, maar daar hoort geen fysiek bij. We zijn lief voor elkaar en verwijzen naar de huisregels.
Altijd goed?
Of het altijd goed gaat hier in huis? Nee, zeker niet. Ook wij hebben weleens een baaldag of zijn overprikkeld. Dan zijn we ook sneller boos. Lukt het niet om terug te gaan naar de pictogrammen. De regels vorm geven in een pictogram heeft er wel voor gezorgd dat er meer rust is gekomen in het gezin. Er is meer duidelijkheid voor iedereen. En de jongste telg? Die is bijna twee en die leert op een speelse wijze de regels.
Wat fijn dat dit zo goed werkt voor jullie!
Ja het is zo iets simpels, maar het werkt echt super.
Wat goed zeg. Ga ik ook eens proberen.
Soms is het zo gek dat zo iets simpels zo veel kan doen.
Mooi dat dit werkt.
ja heel fijn dat het zo veel rust geeft.
Wat een goede regels, ik heb ook al eens gedacht om dit te doen, maar ik zou idd schrijven we slaan niet, misschien beter om het positief te houden.
Dank je. Soms is het even omdenken. We zijn van nature gewoon snel geneigd om te zeggen je mag niet slaan.
Wat fijn dat dit zo goed werkt!
Ja echt heel fijn. En uiteindelijk moet je als ouders ook gewoon doen wat voor het gezin goed voelt.