Iets later dan normaal, de brief voor je 9e verjaardag. Want deze traditie wil ik niet meer doorbreken en je verdient deze brief.
Lieve Beer,
Je bent negen jaar geworden. Je keek er zo naar uit. Al dagen zenuwachtig. Wat zou ik krijgen? Mama kan je het me al vertellen wat ik krijg? Ik gaf je het tipje van de sluier. Het is niet iets om vast te pakken, maar een belevenis. Een herinnering om te sparen. Gelukkig nam je daar genoegen mee. En oh wat herken ik jouw spanning, het aftellen. Mijn vriendinnen kennen mij ook al jaren als de Inge die aftelt. En stiekem ben ik dus best blij dat ik niet de enige ben die aftelt naar zijn of haar verjaardag.
Je bent nog steeds, gelukkig, een gevoelig en enthousiast mannetje met intense emoties. Je voelt dingen haarfijn aan. Maar laten we ook even terug kijken op hoe je levensjaar was.
Vorig jaar hoorde we dat je bij de selectie mocht gaan spelen. Je zit in het derde team en wat heb je het daar naar je zin. Jouw voetbalmaatjes zijn ook echt vriendjes en jullie hebben onwijs veel plezier. Je bent topscoorder maar je staat ook steeds vaker in het doel, omdat de rest niet wil. Daardoor raak je ervaring kwijt in het veld. En dat vinden we wel jammer, omdat je juist daar zo uitblinkt. Je cijfert jezelf weg voor een ander.
Maar je krijgt ook steeds meer lef. Want wat is het gaaf om te zien dat je steeds meer durft. Hoe spannend je dingen ook vind, je het wel gaat proberen. Zo vond je twee jaar geleden het heel spannend om te klimmen en te klauteren. Terwijl je vorig jaar in het klimbos lekker je gang ging en niet uitgeklauterd raakte. Je het jammer vond dat we weer terug naar de camping gingen. En de hoogtes maakte je niet meer uit.
Lang reizen maakt voor jou echt niet uit. Je gaat zitten in de auto, zet een luisterboek op en we horen je uren lang niet meer. Van de drie kinderen ben je de enige die dat kan. Lekker in je eigen wereld. Vraagt af en toe wat te eten en te drinken, maar verder horen we je niet. En daar kunnen we echt van genieten.
Waar je vorig schooljaar eindigde met veel verdriet, hebben we begin van dit schooljaar dit opgelost. We hebben dit samen met jou bij de leerkracht aangekaart en hebben dit met elkaar opgelost. Je kan slecht tegen onrecht en vind het lastig je grenzen aan te geven. En hierin herken ik een stukje van mezelf. Maar meelachen terwijl je diep van binnen het helemaal niet leuk vind. Dus proberen we je te leren dat je je grenzen mag aangeven. Dat het oké is om te zeggen tot hier en niet verder. Dit ben ik. Een proces waar we samen doorheen gaan. Hoe mooi eigenlijk dat we dit samen mogen leren. En wat ben ik blij dat jij dit nu al leert.
Vanaf dit schooljaar kreeg je ook schaaklessen. Wat vond je dat super leuk om te doen. Vol enthousiasme ben je daar aan begonnen. Hoewel het enthousiasme wel wat is afgenomen omdat je vastloopt. Je bent pienter genoeg en weet zelfs al van opa en papa te winnen.
Dit afgelopen levensjaar hebben we je ook meegenomen in het grote geheim van sinterklaas. Wat vond je dat lastig, maar ook leuk. En een keer die schoenen vullen en de volgende dag verrast reageren. Mooi om te zien hoe je het enerzijds lastig vond, maar anderzijds ook genoot van het verhaal naar je broertje toe. De intocht wilde je dit jaar niet bij zijn, want dat was even lastig met het verhaal. He het is allemaal een sprookje en he maar hij komt toch.
Ook moesten we je dit afgelopen levensjaar vertellen dat oude opa is overleden. Jullie hadden alle drie een bijzondere band met hem. Je was altijd begaan met oude opa. Altijd even een praatje en vragen hoe het met hem ging en hoe hij het bij het biljarten was geweest. Bij de begrafenis was je intens verdrietig. Het besef dat hij er echt niet meer is. Maar zoals ik al vorig jaar schreef, beleef je iedere emotie heel intens.
Maar we genieten ook van die intense en oprechte emoties. Je spreekt altijd uit dat je dankbaar bent, wanneer je je gekwetst voelt, maar je groet nog steeds iedereen en wenst mensen een fijne dag. Het is zo een waardevolle eigenschap die je hebt.
We hebben soms ook stevige discussies over gamen en schermtijd. Deze twee zorgen vaak voor niet gewenst gedrag. Een stukje waar we samen zoekende zijn naar wat wel en niet werkt.
En als ik jou nu in een notendop moet omschrijven? Dan ben je onze lieve, zorgzame, gevoelige spring in het veld. En ook nu zeg ik weer lieve beer blijf zoals je bent. Je bent een mooi mens. Ook dit levensjaar gaan we weer leuke dingen doen samen.
Vandaag gaan we je verjaardag vieren voor de familie en volgende week gaan we je kinderfeestje vieren. Geniet van jouw feestjes en laat je verwennen met de cadeaus die bij jou passen.
Veel liefs,
Mama
