Huisje, boompje, beestje ik had ze alle drie. Een huisje samen met mijn nu man, en tuintje met een olijfboom een een kater die ik al had toen ik alleen woonde. Toch wel gezellig als je alleen woont om dan gezelschap te hebben. In juli 2014 werd onze dochter geboren en werd het rijtje huisje, boompje, beestje en kindje. Vaak hoor en lees je hoe geweldig het gaat tussen kind en dier, maar wat als het niet klikt met het huisdier en je kind. Dat gebeurde bij ons. In dit blog neem ik je mee met onze ervaring.
De geboorte van een kind en onze kat
Onze dochter werd geboren in het ziekenhuis en na thuiskomst hebben we haar gelijk voorgesteld aan de kat. Hij mocht even aan haar ruiken. Stapje voor stapje lieten we hem aan haar wennen. De kat had soms wat moeite met veranderingen, dus namen we hem een soort bij de hand. Het ging eigenlijk best goed het eerste jaar. Ze kon alles bij hem maken.
Lees ook: Column: Stomme rot moeder
Tweede kindje op komst
De geboorte van de eerste bracht gelukkig weinig teweeg bij onze kater. Vol vertrouwen zagen we de komst van de tweede tegemoet. Alleen dat werd wel een keerpunt. Ons meiske ging steeds meer praten, maar ontwikkelde ook heftige reacties. Als de kat ergens opsprong dan schreeuwde ze eraf en wilde hem steeds weg hebben. Daarbij begon de kat ook steeds vaker rare trekjes te krijgen. Hij rende achter zijn staart aan en begon daar naar te blazen. Was soms best heftig om te zien. Van die actie kwam weer een reactie waardoor we in de visuele cirkel terecht kwamen.
Operatie bij de kat
Omdat hij zijn staart steeds aanviel besloten we te overleggen met de dierenarts. Hij stelde voor om de staart te amputeren. Uiteindelijk werkte dit wel. De kat werd weer wat rustiger. Maar had wel wat voeten in aarde. Toch bleef onze dochter hem panisch overal weg sturen. Voor zover bekend was er nog nooit wat tussen die twee gebeurt. Dus waarom ze zo reageerde weten we nog steeds niet. Je zou toch denken als ze als een kind niet beter weet, dat het wel goed zou gaan.
Na een vakantie
Na een vakantie kwamen we thuis en bij het openen van de deur kwam een enorm penetrante lucht ons tegemoet. Gek, want we hadden oppas geregeld voor de kat, dus waarom die sterke lucht van katten urine? Al snel ontdekte ik de oorzaak. Hij gebruikte niet de kattenbak, maar spullen van de kinderen. Een stoffen stoeltje was helemaal onder geürineerd. Maar ook knuffels. Ik kon alles weggooien. Het klikt van kind en huisdier niet.
Afstand doen
Ik besloot dat dit de druppel was die de spreekwoordelijke emmer deed overlopen. Het was ondanks dat ik altijd zei dat de kinderen belangrijker waren een lastige beslissing. Je neemt niet een huisdier in huis om er afstand van te doen. Onze dochter die geen klik heeft met ons huisdier. Maar ook de spullen die ik weg kon gooien. Er was inmiddels ook een tweede kindje. Dit ging niet langer meer. Ik besloot te kijken naar een dierenasiel waar we hem konden brengen, maar dat is echt nog wel een dingetje. Naast de hoge kosten die zij rekende om een huisdier op te nemen, ook nog dat je hem eerst zelf nog bij je moest houden. Ik snap het ook wel, want anders zouden veel dieren daar gewoon gedumpt worden. Dus ik moest op zoek naar een andere manier om afstand te doen.
Marktplaats
Ik maakte een marktplaats advertentie in de hoop op die manier een baasje voor hem te vinden. Ook dat ging helaas niet vanzelf, maar uiteindelijk toch in onze familiekring waar iemand een nieuw baasje voor hem wist. Onze kat verhuisde eind oktober 2016 naar de bollenstreek. Een dame op leeftijd ging voor hem zorgen. Hij kwam goed terecht. Al hadden ze wat opstart problemen samen. Uiteindelijk vonden ze elkaar. Hij werd zelfs een schootkat. Dat wat hij bij mij nooit heeft gedaan.
Mooie jaren
Uiteindelijk heeft hij nog twee mooie jaren gehad. Uiteindelijk bleek dat de kat een dusdanig psychische afwijking had dat hij een gevaar voor de omgeving werd. Ook dat schijnt te kunnen. De dierenarts aldaar en zijn nieuwe baasje besloten hem uit zijn lijden te verlossen.
Ook interessant: 7x Inge’s HSP trekjes met een sausje van humor
Huisdieren en kinderen
Huisdieren en kinderen zijn echt heel leuk, maar wel als het goed gaat samen. Helaas mocht dat bij ons niet zo zijn. Ons meiske is voor alle dieren heel bang. Neemt daar haar broertje in mee. Soms best lastig. Inmiddels zijn wij al ruim 2,5 jaar huisdiervrij. Ik had het stiekem wel leuk gevonden, maar helaas het werkt niet bij ons.
Ik ben wel benieuwd zijn er naast ons nog meer gezinnen waar het niet goed ging?
