Groep 3 voor ons hoogsensitief kind

Wat was het schrikken toen we te horen kregen dat een van de kinderen niet lekker ging bij de kleutergroep. We kwamen in een traject terecht en gingen met elkaar aan de slag om te kijken hoe we ons kind weer met plezier naar school konden krijgen. Hoe wordt groep 3 ervaren door ons hoogsensitieve kind

Wennen aan een nieuwe leerkracht en nieuwe klas

Op de school van onze kinderen hebben ze meerdere kleuterklassen. Dit leerjaar zouden er twee groepen 3 gevormd worden. Deze kinderen zouden dus verdeeld gaan worden. De school koos ervoor om uit alle klassen kinderen te plaatsen. Zo werden alle groepen gemixt. Dat betekende voor ons hoogsensitieve kind dat er veel nieuwe kinderen in de klas zou komen. Dus naast een nieuwe leerkracht ook een hoop nieuwe klasgenootjes om aan te wennen.

De eerste week in groep 3

De eerste weken waren behoorlijk pittig. We hadden bij regelmaat een hoogsensitief kind dat heel explosief reageerde. Niet alleen na school, maar ook ‘s ochtends vroeg. Dat zorgde ervoor dat het met regelmaat al overprikkeld naar school ging. De frustratie die ook regelmatig mee naar huis kwam als iets niet lukte. Ons kind dacht namelijk dat het daarna nooit meer herhaald zou worden. Ook al zeiden wij dat het echt niet erg was als iets niet in een keer lukte. Juist door te oefenen zou het vanzelf beter erin worden. Toch is de rust en de voorspelbaarheid iets wat onze hoogsensitieve kinderen goed doet.

Aan de bel trekken

Dat was voor ons in de eerste week van school al een moment om direct aan de bel te trekken bij de leerkracht. Gezien het coronabeleid was dit per mail. Hoe fijn is het als de leerkracht gelijk na onze mail aan de slag ging met de frustratie bij ons gevoelige kind. Op de derde dag vertelde het thuis dat de leerkracht vroeger net zo was. Wilde ook altijd alles in een keer goed doen. Dat de leerkracht heeft geleerd dat het oké is om fouten te maken. Wat is het dan fijn als de leerkracht het gelijk oppakt.

In gesprek blijven

In de eerste zes weken hebben we regelmatig mailcontact gehad met de leerkracht. Liet ze weten wat opviel in de klas, maar vooral liet de leerkracht weten hoe enorm ons gevoelige kind groeit in de ontwikkeling. Thuis laat ons kind dit ook zien. Zo leuk om te zien dat er ook sterke voorkeuren begint te ontstaan in bepaalde vakken. Zo begint ons kind te stralen als je over rekenen begint. Lezen is nog niet het favoriete vak, hoewel daarin ook groei begint te ontstaan. Het halen van nieuwe leesboekjes van avi start bij de bibliotheek ook steeds leuker vindt.

Eerste evaluatie met oude en nieuwe leerkracht

Begin oktober hadden we een eerste evaluatie met de oude leerkracht van de kleuters, de intern begeleider en de nieuwe leerkracht. Waar ons kind bij de kleuters heel erg teruggetrokken was, wordt het met de dag opener in de nieuwe klas. Vraagt dingen aan de leerkracht, komt spontaan wat vertellen en zien we op de foto’s dat ons kind geniet. Een grote lach op het gezicht. Bij de kleuters was dat wel anders. Daar stond het altijd angstig en gesloten op de foto’s. Dit schooljaar blijven we iedere zes weken met elkaar evalueren over hoe het gaat, maar beperken we het nu alleen nog tussen haar eigen leerkracht en ons. Als dit schooljaar blijft gaan zoals het nu gaat, dan sluiten we na dit jaar het groeidossier.

De BSO is nu nog een trigger

De enige trigger die er nu nog is, is de BSO. Op de locatie waar onze kinderen nu zit is de groep te groot. Daarnaast is ons kind op deze dagen behoorlijk onrustig op school, omdat het weet dat het naar de BSO moet. Ons kind verzuipt letterlijk en figuurlijk op die groep. Gevolg dat ik een overprikkeld kind mee naar huis neem. De rit naar huis en het avondeten zijn alles behalve gezellig. Ook het naar bed brengen geeft dan wat strubbels.

Zoeken naar een oplossing

Inmiddels zit ik in het coachingstraject voor onze hooggevoeligheid en samen met mijn coach zoeken we samen naar een oplossing om de autorit dragelijk te maken voor onze overprikkelde kinderen. Als die rit goed gaat, is het aan tafel namelijk ook gezelliger. Daarnaast zijn we ook in gesprek met de BSO om een overplaatsing te kunnen krijgen. Dit gaat helaas niet op kort termijn, maar er wordt aan alle kanten meegedacht en geholpen om te kijken of ze het de komende tijd wat dragelijker kunnen krijgen voor ons kind.

We zijn op de goede weg

Met de nieuwe inzichten en tips zijn we in ieder geval op de goede weg. De hulp van alle kanten is ook heel fijn. Ik vond het echt wel een stap om bij de BSO aan te kaarten dat we een overplaatsing wilde. De BSO leiding zijn stuk voor stuk lieve mensen die het beste met onze kinderen voor hebben. Dat ons kind zich daar niet op de juiste plek voelt ligt niet aan hun. Hoe lastig het soms is om hulp te vragen, doe het voor je kind. Met de juiste hulp kunnen de hoogsensitieve kinderen juist leren genieten van hun bijzondere karaktereigenschap. Jong geleerd is oud gedaan, ook in dit geval.

Ieder kind en leerkracht is anders

Dat ieder kind anders is zien we ook in ons hoogsensitieve gezin. Inmiddels meerdere hoogsensitieve kinderen in groep 3 (gehad). Met ook verschillende leerkrachten. Waar de een het beste probeert naar boven te halen, hamert de ander te veel op het niet kunnen. En waar de een met de kleuters moeite had, de ander juist in groep 3. Ook loop je soms er tegenaan dat een leerkracht niets wil weten van gevoeligheid en daarop in wil spelen. Soms best lastig als je als ouder gewoon het beste wil voor je kind. Dan is het gewoon het jaar uitzingen en thuis zorgen voor die tools om je kind goed te begeleiden.